Tin and Sand Candle Holder

Tin and Sand Candle Holder   Memories come a long way...the summer vacation with the kids, little girl's first beach trip,...and the souvenirs we bring along are so precious...son's first collection of sea shells when he was 4, sand from the family reunion at the beach, put them all in a Tin Can and why not make it a memorable gift to grandparents or Daddy !! We need: * A clean washed and dry Tin Can *  Decorative Paper or Printed Self Adhesive Sheet *  Modge Podge *  Hot Glue Gun *  Foam brush or Wide painting brush to apply glue *  Decorative twine or Satin Ribbon * Small candle that fits in the Tin *  Sand, enough to fill 3/4 of the Tin Tin cans are easy finds at the grocery store, even the famous Delicious Milkmaid, Condensed Milk comes in a Tin. Take an empty, washed clean and fully dried Tin, measure the dimensions of the paper you would like to cover the Tin with. Cut the paper correctly. Apply Modge Podge partly to the exterior of the Tin and start sticking the decorative paper you like. If you like Self Adhesive sheets, then Modge Podge is not necessary, just stick the adhesive sheet directly. Using the hot glue gun, attach decorative twine or Sarin ribbon to both the rims of the Tin or wherever you want to dress it up. Fill the Tin 3/4s with sand. Now place the candle on the sand...wallah...your surprising candle holder is ready...you can plce some seashells if you collected any around the candle for more decoration. Caution: just make sure you let others know the Tin might get hot when the candle is burning inside, and so place it on a coaster for safety. Memories go a long way !! - Prathyusha Talluri

Mini Hot Air Balloon Crafts

Mini Hot Air Balloon Crafts To decorate spaces is a very creative hobby...specially childrens bedroom or nurseries are fun...they are the most colorful and dramatic with murals and borders of cartoons,fairies, flowers and such. Choose your theme and do your best! Creativity is at its sharpest when decorating kids' rooms. Today its the hot air balloon's turn. Think of painting a big hot air balloon on the wall, match it with similar curtains and bedspread...then for the statement art piece, design a realistic Mini hot air balloon. All you need are: * some colorful balloons, * bright colored Spherical Paper lanterns, Or Make paper mache Balloons with the real ones as moulds. * Some tiny, suitable sized cardboard boxes or Chinese take-out boxes, * Wire to hang the balloons, thread to hang the boxes under * Glue * Pair of scissors * Colored card stockpaper Keep the take - out boxes or similar small boxes brightly colored and decorated as needed. If you have paper lanterns ready, then just attach these take- out boxes using thread and glue. Now attach wire to the lanterns, hang them to the ceiling with a hook. If you want the paper mache balloons, then soak colored paper stripsin water until very wet. Blow a real balloon and start pasting the soaked strips using coats of glue. Let dry and blow off the real balloon once the paper mache is fully dry. Your hot air balloon is ready for dressup..follow the same steps for attaching the box and hang it up. Or using hard card stock, cut up and glue pieces of cards as shown in the picture and hang it up as in above steps. Those cute hot air balloons look so realistic that you will not want to remove them ever!! - Prathyusha Talluri

Decorating Spaces with Floor Pillows

 Decorating Spaces with Floor Pillows   Wow, those Floor pillows!! For someone who loves decorating spaces, floor pillows are favorites! Indian tradition of Deewans and the Floor seating arrangement nothing different to decorating with Floor pillows....and hence we reign in innovative pillow decor too. Floor pillows have become a craze with many interior designers and lifestyle-furniture stores, across the world. The fabrics used create a mark of the region they showcase. These floor pillows come in various sizes and shapes....the widest for twosome,to the wierdest shape of a stone pebble...made of leather, cowhide, silk, wool, woven fabrics, jute, knitted materials etc.....they are also for someone who doesnot want to spend much for furniture or who lives a nomadic life of relocating often, just carry and move, no need to dismantle or assemble, these are even ready for a clean wash in the machine sometimes, or just a sun bath for sanity. Child-friendly, comfortable for sleep, ready to carry for a long drive in the car, simple and innovative as house-warming gifts,easy to make your own at home.....we can go on and on about the features of these floor pillows. Mom's saree your sentiment, then use it to drape your favorite floor pillow, match it with similar curtains and make it a fav.corner in the room for reading a book or sip a cup of coffee on a rainy day....give me a chance and i will make a living room full of floor pillows ONLY!! - Prathyusha Tallari

Life is Not Easy!!

Life is Not Easy!! Everyone talks about Life....how to live it, how to deal with its difficulties, how to mend it etc....but "how to face it?" is not an easy thing to talk about....with serious illnesses, accidents, thefts, physical abuses and many other serious issues being heard, Life has become a nightmare for many. Until one faces things or sees them happening closely, it is impossible to understand what follows after these incidents.....people sympathize the families that faced a loss, but how deep the hurt is, thats not easy to express...it is scary, yes the only word, Scary! If a wife asks her husband to tell her about his bank account details, he might quickly ask 'why do you need it?', but how can she say that she is preparing for the worst, then he might reply, 'are you dreaming of my death?' .... Who can teach him to prepare for the worst? Isn't it being smart by writing somewhere or keeping the spouse informed of the bank details, insurance information etc., so that she and the kids or even the parents don't suffer due to financial helplessness? Just by mentioning the wife's name or parents' names as nominees doesnot give one a title of 'Mr. Most Responsible and Well prepared'...in these times, preparing for a famine is being smart, and not pessimistic anymore. How difficult it is for the loved ones to run behind the authorities and banks after a loss in the family when they themselves are grieving bitterly. With technology came issues too, passwords, PINs, Scanned copies of some lost certificates etc, they are too vulnerable and sensitive. Sometimes, the old methods of printed hardcopy documentation is so necessary...they are the most useful to the family than a high value insurance claim that is sitting locked with a password in a broken laptop....helps no one!! As a civilian, i am proud of some insurance companies that are advertising their encouragement in this matter, their ads show Elderly parents investing to cover their funeral costs and medical bills as a relief to their children...it doesnot mean their children are careless, its just a kind gesture and a loving thought to help their own family even after leaving. Whoever is reading this piece of heartfelt thought, kindly encourage yourself, friends and relatives to be smart and prepared to face Life!! - Prathyusha Talluri

Brilliant lies

  Brilliant lies Hello rishi, good morning! is your mom there at home? No aunty; she is busy and told me to tell you that she went out.. I remember reading so many such jokes and cartoons which demonstrate parents encouraging children to convey false messages/ information. But we can not take it, when kids come out with a lie. However, latests research done at one of the universities in north Florida concludes in a different way; they found that, kids who lie often for very simple and silly things are far ahead in their IQ levels comparating to other kids. They picked up closed 120 children from different schools, with in the age group of 6-7years to do this research. kids who lie a lot exhibited extraordinary memory power and have done so well in many tests, whereas kids with no habit of lying, remained behind. When kids lie for every reason, their brain works even more fast just to pick up the right alternative information, and simultaneously they practice to increase their memory power just to make sure to redeliver the same details. "when kids lie often, this process helps them undoubtedly, as their verbal power, mental ability and of course their creative skills increase drastically" say this research. So parents, next time when you find your kid lying, need not get panic and don't be worried ; instead, stay relaxed as they are going to be brilliant in other areas of life. Nevertheless, as parents we definitely not be so comfortable or can't watch this show even though the studies and explorations say this. According to psychologists, kids just take some time and will come out of this habit on their own, on the other hand, parents need to monitor and make a note of the things which are picked up by their kid when lie. Its a proven fact that parents are the best scientists and psychologists and mentors as far their child is concerned. So, keep an eye on your child's behavior and can take call accordingly. - Bhavana

Rubbing Alcohol and Household Care

 Rubbing Alcohol and Household Care Rubbing Alcohol, also known as Isopropyl Alcohol is not only useful as a sterile cleanser before and after medical injections, it has various other not-so-famous yet household uses. It is so helpful, that ladies will adopt it soon after reading this. * To clean mirrors: Use a small spray bottle and fill with rubbing alcohol, spritze the mirror with it when cleaning for a streak-free look. * To clean windows: Mix 1 cup rubbing alcohol, 1 cup water, 1 tablespoon white vinegar to make your own glass and windowcleaner. * To remove permanent marker stains,To clean granite surfaces: Mix 2 cups water, few drops of dish detergent and 1/4 cup rubbing alcohol. * To sparkle stainless steel vessels,faucets and sinks,To remove hair color and hair spray marks on sinks topsand faucets. * To wipe car mirrors and glass and make them frost-free: Mix 1 cup alcohol and 8 cups water to wipe the car windows and glass to turn them frost-free. It works temporarily, so follow the process whenever you wash the car. * To treat plants bug-free: Make a solution of 1 part alcohol and 10 parts water, spray the mixture to do a sample test on one leaf of a bug infested plant, after 24hrs, if no reactions, spray well and treat to cast away plant bugs. This is a generic usage, please do more research on this before following. Rubbing alcohol is a simple item available over the counter, without any prescriptions, if used with caution, away from children, it helps serve many household needs. - Prathyusha Talluri

నేను మా అమ్మ

నేను మా అమ్మ నవ మాసాలు మోసి నాకు జన్మ ఇచ్చిన మా అమ్మ గురజాడ వెంకట లక్ష్మి మట్టి ముద్ద లాంటి నన్ను మానవతవాదిగా మలచింది. స్కూల్ లో చదివే రోజుల్లో పిల్లల పుస్తకాల్లో చిన్న కధలు రాసి చిట్టి పారితోషికం సంపాదించేదాన్ని . ఆ డబ్బుతో అమ్మమ్మ, నాన్నమ్మ, తాతయ్య..... ఇలాంటి పెద్దలకి పళ్ళు, రుమాళ్ళు, తువ్వాళ్ళు కొని దణ్ణం పెట్టించి ఇప్పించేది . నాకది నచ్చకపోయినా భయానికో భక్త్తికో కాని మాట్లాడేదాన్ని కాదు. ఒక సారి నాకు ఒక పెద్ద పారితోషికం వచ్చింది. వేసంగి సెలవలు కావడంతో కాకినాడ అమ్మమ్మ వాళ్ళ వూరికి వెళ్ళాము. అక్కడ పిల్లలం పార్టీ చేసుకుందా నుకున్నాము. అప్పుడు మా పెద్ద నాన్నగారు "వూర్లో వృద్ధాశ్రమం పెడుతున్నారు.  మొదటిసారి అందరూ విరాళాలు ఇవ్వండి" అన్నారు.  వెంటనే అమ్మ, " ముందు శోభ పేరు రాసుకోండి" అంది.  నా ముఖంలో రంగులు మారినా తప్పనిసరిగా ఇచ్చాను.ఆ సాయంత్రం పెద్దనాన్నగారు నన్ను పెద్దల దగ్గరికి తీసుకువెళ్ళి పరిచయం చేసారు. 'ఇంత  చిన్న పిల్ల మొదటి విరాళం ఇచ్చిందా!' అని అందరూ ఆశ్చర్య పొయారు. నన్ను దీవించారు. తమ తమ కష్టాలు  చెప్పారు. అవి నా మనసులో నిలిచిపొయయి.  రైల్లో వస్తున్నప్పుడు కూడా అమ్మ 'సేవ' అనేది  ఎంత గొప్పదో చెప్తూనే వచ్చింది.   అంతే  నాకు తెలియకుండా నేను సేవా  రంగానికి వెళ్ళిపోయాను.  పదహారేళ్ళు వున్నా పద్దేనిమిదని చెప్పి రక్త దానం కూడా ప్రారంభించాను. కాని అది అమ్మకి తెలియదు సాహిత్యాని కంటే సేవకి  ఎక్కువ విలువ ఇవ్వడం నాన్నకి నచ్చలెదు. "సమయం దొరికితే సేవా కార్యక్రమం చేసేందుకు పోతున్నావు,  కధలు కవితలు రాయడం తగ్గిస్తున్నావు"  అని మందలించారు.   "దాని ఆశయం ముందు సేవ తర్వాతే సాహిత్యం కనక అలాగే  కానిద్దాము" అంది అమ్మ. అప్పటినుండి ఇప్పటిదాకా  అమ్మ నా నీడలా వుంది నన్ను ముందుకు నడిపిస్తూంది.  ఆఖర క్షణాల్లో ఉన్న వారి దగ్గరికెళ్ళి సేవ చేసిన రోజులు వున్నాయి.  ఆసుపత్రిలో ఉన్నవారికి సాయపడిన రోజులూ వున్నాయి. అమ్మతో  ఆ విషయాలు చెబుతూ వుంటే  అన్నీ విని సంతోషిస్తుంది. దూరదర్శన్ వాళ్ళు మా ఇంటికి వస్తే అమ్మ పెదవి విప్పలేదు.  తెలుగు వన్. కామ్  వాళ్ళు ఇంటికి వచ్చినప్పుడు తనని అమ్మలా చూసుకున్న అత్తగారి గురించి చెప్పింది. అభినందన  సంస్థ ఉత్తమ తల్లులకి పిల్లలతో వందన కార్యక్రమం చేసింది.  అందులో పాల్గొని అమ్మకి పూజ  చేసే అవకాశం  నాకు లభించింది  సేవా రంగంలో నేనిలా ఉన్నానంటే దానికి కారణం అమ్!.  ముందు నేను కనిపిస్తాను కాని కనబడకుండా నన్ను నడిపించేది అమ్మ.  అందుకే ఆమె గురించి  రాయమంటే సంతోషం.  నాకు ఆమె గురించి చెప్పమంటే గర్వంగా అనిపిస్తుంది ఎప్పుడూ!  -డా. గురజాడ శోభాపెరిందేవి

మా అమ్మా నేనూ

మా అమ్మా నేనూ నాకు అంతా బాగా గుర్తు లేదు కానీ ఆరోజు పెరట్లో కెళ్ళగానే కాకర పాదుకు పూసిన పసుపు పచ్చని పూలు చూసి , "అమ్మా! కాకరపూలు చూడవే భలే ఉన్నాయ్ పసుపురంగు " అంటూ పెద్దగా కేకేశాను. అమ్మ నవ్వుతూ నా కోసం పాల గ్లాసు పట్టు కుని వచ్చింది."ఇంకేం కావాల్సినన్ని కాకర కాయలు.నీకూ నాన్నగారికీనీ" అంటూ కాకరపుల కేసి చూసి, " తమాషా అన్నీ పిందె పూలే!" అంది. " అంటే !"అన్న నామాటలకు అర్ధం వివరించింది. పిందె ఉండి పూసేవి మాత్రమే కాయలవు తాయని, ఉత్తిపూలూ కాయలుకావనీనీ.అలా రోజూ ఆ కాకర పూలనూ, పిందెలనూ, కాయలనూ, చూస్తూ వాటి మీద మమకారం పెంచుకున్నట్లున్నాను. అమ్మ షుమారుగా మూడు వారాల తర్వాత చేసి నా కంచంలో పెట్టిన కాకరకాయ కాకరపు కాయ కూర లొట్ట లేసుకుంటూ తిన్నగుర్తుంది. అప్పుడు నాకు ఏడెని మిదేళ్ళుండవచ్చు.అలా కాకరకాయ కూరం టే నాకు ఇష్టం ఏర్పడింది. మా నాన్నగారికీ మా అమ్మ చేసే ఈ కూర చాలా ఇష్టం. ఆకూర తింటూంటే నాన్న గుర్తువచ్చేవారు. నాన్న హార్ట్ ఎటాక్ తో చనిపోయారు. అలా ఆ ఆకూర మీద ఇష్టం తగ్గిపోయింది. ఇద్దరం కల్సి ఆ కూర తినే వాళ్ళం . మా అమ్మ కాకరకాయను చాలా విధాలుగా  చేసేది. కాయను  నాల్గుగా  చీల్చి గుత్తొంకాయలా  కారం పెట్టి  చేసేది . చిన్నముక్క లుగా చేసి బాగా  వేపి కరకర కాకర కూర చేసేది.ఉల్లికారం పెట్టి వేపేకూర మరొకటి. పండు కాకర కాయలతోనూ ఆమె కమ్మగా కూర చేసేవారు.మజ్జిగ పోసి ఉడికించి మసాలా వేసి చేసేకూర ఒకటి. అన్నిట్లోకీ నాకు, నాన్నగారికీ ఇష్టమైనది  కారపు కాకర కాయ కూర. చదువు ,పెళ్ళి, భర్త ,పిల్లలూ  నా సంసార సాగరంలో పడి ఈదుకోసాగాను. అమ్మతన ఇంట్లో వంటరిగా ఉండేది.నాకూ, మా వారికీ అదే టౌన్ లో ఉద్యోగాలు కావటాన అక్కడే స్వంత గూడొకటి కట్టుకుని ఉండేవారం. ఆరోజు ఇంట్లో కూరలు తగినన్నిలేక పిల్లలకు టమోటా కూర చేసి లంచ్ బాక్సుల్లో  పెట్టిచ్చాను. మావారికి ఉత్తి పప్పూ , చింత పండు పచ్చిపులుసు , ఆవకాయా, అప్పడం ఉంటే చాలు.స్కూల్ కు టైమవు తుందని గబ గబా వంట ముగించి బయల్దేరాను. నేను స్కూల్ కె ళ్ళాక H.M ని కావటాన  క్లాసులూ , ఆఫీస్ వర్కూ, నెలాఖరు కనుక పంపాల్సిన  పేబిల్స్ , క్లర్క్ తో పూర్తి చేయించి చెక్ చేసుకుని , పంపేసరికి స్కూల్ టైమై అంతా లంచ్ కెళ్ళిపోయారు .మార్చి ఎండ మండుతున్నది. గొడుగేసుకుని  పదడు లేశానో లేదో స్టూడెంట్  ఒకడు పరుగు పరుగున వచ్చి నాచేతికి ఒక చిన్న క్యారీబ్యాగ్ ఇచ్చాడు. " ఏంటిరా ఇది?" అని అడుగు తుండగానే , వాడు స్కూల్ గేటు వైపు చూపాడు. అక్కడ ఎండలో చెపటలు కక్కుతూ ,ఆయాస  పడుతూ అమ్మ  నిల్చుని ఉంది. నేను వెనక్కు వచ్చి "ఏంటమ్మా! ఇది? ఇంత ఎండ లో వచ్చావ్?" అని అడిగాను. "మన పెరట్లో కాచిన కాకరకాయలు, నీకు ఇష్టమని కారపు కాయ చేసి తెచ్చాను" అంది. అమ్మ ఇంట్లో పెద్దపెరడు, జామ, సపోటా, మూడు మామిడి చెట్లు ,  నిమ్మ, బత్తాయి, దానిమ్మ చెట్లు వెనక ఉండగా ముందం తా కూరపాదులూ, 4,5 రకాల గులాబీ మొక్కలూ, ఇంట్లోకి వెళ్ళేదార్లో బాటకిరు వైపులా వేసి పోషించేది అమ్మ.ఇక ముద్ద మందారం, రెక్కమందారం, మూడురకాల గుట్ట మల్లెలూ, జాజి,లిల్లీ లకు కొదవ లేదు. చేమంతి , మరువం తొట్లోలో వేసి నిండుగా పూయించేది. బాటకిరు వైపులా కనుల పండువుగా పూల బాలల పరకరింపులే! ఇవికాక దొండ, కాకర, చిక్కుడు పాదులూ, ఉండేవి. ఇల్లంతా పంట లక్ష్మీ కళతో కళాకళలాడుతూ ఉండేది.ఏసీజన్ లో ఆపండ్లు మోసుకుని మాఇంటికి వచ్చేది 3 కి.మీటర్లూ నడుచు కుంటూ ఆయాసంతో రొప్పుకుంటూనూ." అమ్మా!ఎందుకూ ఇంతెండలో వచ్చావ్, గొడుగైనా లేకుండా ? సాయంకాలం తెస్తే సరి పోనుకదా!" అన్నాను. " నువ్వు రాత్రులు భోజనం చేయవుకదా !అందుకనే వేడివేడిగా తింటావని తెచ్చాను." అంది ముఖానికి పట్టిన చెమట తుడు చు కుంటూ. ఏమీ అనలేక ” ఈగొడుగు తీసుకెళ్ళు “ అంటూ చేతిలో గొడుగుఇవ్వబోతే , " నీవు మళ్ళా ఎండలో పడి నడిచి రావాలి కదా!వద్దు లే నీవే వేసుకెళ్ళు, కొంగుకప్పుకుపోతాన్లే, నీవుపద మళ్ళా అన్నం తినేసి రావాలికదా! వస్తా" అంటూ వెనక్కు తిరిగి నడిచి వెళ్ళింది. నేనూ నడుచు కుంటూ ఒకటిన్నరకిలో మీటర్ల దూరంలో ఉన్న మాఇంటికెళ్ళి, ఆరోజు లంచ్ లోకి కూర లేకుండా వంటచేసిన నాకు, నాకు ఇష్టమైన  కాకరకాయ కూర తింటుంటే కళ్ళ నిండుగా నీరువచ్చింది. ఒకపాత సంఘటన గురొచ్చొ మనస్సు పిండేసి నట్లైంది ,ఒకమారు నాన్నగారుపోయాక, అమ్మ కు రావల్సిన పెన్షన్ పేపర్స్ సంతకాలుచేసి పోస్ట్ చేయవలసి వచ్చి, అమ్మ కబురుచేసింది, అప్పటికింకా ల్యాండ్ ఫోన్స్ కూడా రాలేదు."ఈపేపర్స్ తీసుకెళ్ళి పోస్త్ ఎచేయిస్తావా? " అని.అప్పుడు నాకు టెంత్ పరీక్షలు దగ్గరపడి తీరికేలేకుండా ఉన్నాను." నేను చాలా బిజీగ ఔన్నానమ్మ! నీవే ఎలాగో తంటాలుపడు." అని కబురంపాను. పాపం అమ్మ తనే ఎండలో ప్[ఓస్తాఫీస్ కెళ్ళి పనిముగించుకుని వచ్చింది.ఆరోజు సాయంకాలం మా అబ్బాయి తనస్కూల్ షూ పాడైపోయిందనీ కొత్తది కొనమని గొడవచేస్తే , స్కూల్ నుంచీ షాపుకెళ్ళి కొనిచ్చాను. అమ్మపని పక్కకు నెట్టి , బిడ్డపనిమాత్రం చేసిన ఆసంఘటన గుర్తువచ్చి కళ్ళలోనీరు తిరిగింది. నామీద నాకే ఏహ్యం కలిగింది. అమ్మకు నామీద ఉన్నప్రేమదేనితోనూ వెలకట్టలేనిది.మరో రోజు సాయంకాలం శలవు లవటాన పిల్లలు ఇంట్లోనే  ఉన్నారు.  H.Mస్ మీటింగ్ నుంచీ  రాగానే  మాపిల్లలు " అమ్మా! నీకోసం అమ్మమ్మ ఈ స్వీట్ ప్యాకెట్ ఇచ్చి వెళ్ళింది " అంటూ నాకో ప్యాకెట్ అందించారు. అది సింగ్ స్వీట్  షాపుది.లోపల జిలేబీ, కాజూ బర్ఫీ, పకోడీ  ఉన్నాయి. అమ్మ యింటికి 3కిలో మీటర్ల దూరంలోని సింగ్ స్వీట్ షాపుకెళ్ళి కొని , మళ్ళా ఒకటి న్నర కిలో మీటర్ల దూరంలోని మాయింటికి నడిచొచ్చి ఇచ్చి మళ్ళా అంతదూరం నడిచి వెళ్ళింది. అమ్మప్రేమకు దూరం, కాలం,  ఎండ, శ్రమ అడ్దురావు.  అమ్మకు నేనేం చేశాను? కనీసం నాన్నగారు పోయాక  వెళ్ళికొంత కాలమైనా ఆమెదగ్గర ఉన్నానా ?నా ఇల్లు, నా పిల్లలు , నా ఉద్యోగం అని తపన పడు తున్నానే తప్ప అమ్మకోసం ఏం చేశాను.అనుకుంటూ స్వీట్స్ వైపుచూస్తుంటే " అమ్మా! నీవు టీ తాగాక ఇక రాత్రికి ఏమీ తినవుకదా! అందుకే అమ్మమ్మ’ ఇప్పుడే తిని టీ తాగమని  మీ అమ్మకు చెప్పండి , అమ్మతిన్నాకే మీరు తినండి’  , ‘మీరు అన్నీ తినేయకండి, అమ్మ వచ్చాకే ప్యాకెట్ విప్పండి '  అని కూడా అమ్మమ్మ చెప్పి ఇచ్చి వెళ్ళింది,  ఏదీ నీవు తిని మాకూ ఇవ్వు , ‘అని.  ‘మీ అమ్మకు నీవంటే ఎంత ప్రేమ! “ చిన్న పాపాయ్ ఏదీ నోరుతెరిచి తినమ్మా! " అంటూ పిల్లలు నన్ను ఆట పట్టించి  నానోట్లో బర్ఫీముక్క పెట్టి, వారూ తినసాగారు. అమ్మ తన ఇష్టం కన్నా బిడ్డల ఇష్టం  గమనిస్తుందని మరోమారు రుజువుచేసింది  మా అమ్మ.  నేను అమ్మ నైనా అమ్మ నే నింకా చిన్న పిల్లనే అనుకుంటుంది, పిల్లలకు తీసుకోడం తప్పమళ్ళా  తిరిగి ఇవ్వడం రాదా! అనే భావనతో, నేను అమ్మకేం చేశాను?’ అనే ఆలోచన మరీ మరీ వేధించసాగింది . ఆలోచిస్తూ కూర్చున్నాను. ఇంతలో మా పిల్ల లు " హేపీ మదర్స్ డే అమ్మా!" అంటూ ఒకపూల బొకే ఒక  కార్డ్ ఇచ్చారు. వాళ్ళకు థాంక్స్ చెప్పి"పిల్లలూ! పదండి అందరం వెళ్ళి అమ్మమ్మ కు ‘మరర్స్ డే చెప్పి, గ్రీట్  చేసి వద్దాం." అంటూ  బయల్దే రాను. ఆదూరి .హైమావతి

అమ్మతో

అమ్మతో అమ్మ ఒక తెరిచిన పుస్తకం... చదవాలనుకుంటే అక్షరమాలలా కనిపిస్తుంది... వ్రాయాలనుకుంటే తెల్ల కాగితమై నిలుస్తుంది.. కనుకొలుకుల నిలిచిన కన్నీటితెర అమ్మ.. మాతృదినోత్సవం కోసమని అమ్మ గురించి రాయాలని అనుకున్నప్పటి నుంచి నా కనుపాపల వెనుక ఉన్న బాల్యంలోనికి వెళ్ళిపోయి అమ్మని ప్రేమతో  ఆలింగనం చేసుకున్నా... అమ్మకి అమ్మామ్మావాళ్ళు (తన అమ్మ ) పెట్టిన పేరు ప్రమీల ..నాన్నగారితో ఏడడుగులూ నడచి వచ్చి, ‘లీల’గా, లీలమ్మగా మారిపోయింది... అమాయకత్వానికి మారు రూపమయినా అన్నీ తన ఇష్టప్రకారమే జరగాలనే మనస్తత్వం ఆమెది. 'పాప'గా నేను ఒక్కదాన్నే అవటం మూలాన నేను ‘ఇది కావాలి’ అని అడిగే అవసరం లేకుండా నాకు  అన్నీ అమర్చిపెట్టేది... అయినా, నేనెప్పుడూ మా నాన్నపార్టీనే...కానీ ఆ మురిపాలన్ని ఆమెవే... ప్రతీ పుట్టిన రోజుకీ తనే స్వయంగా బూందీ లడ్డూలు చేసి (అప్పుడు కట్టెల పొయ్యి కదా..పాపం చాలా శ్రమ  పడవలసి వచ్చేది..) ఆ వీధిలో ఉన్న పిల్లలందరికీ నా చేతితో ఇప్పించేది.. ముఖ్యంగా వడియాలు .. వేసవి వచ్చిందంటే చాలు రకరకాలైన వడియాలు పెట్టి, ఎండిన తరువాత  డబ్బాల్లోకి ఎత్తి పెట్టేది... వర్షం వస్తూ ఉంటే ప్లేటు నిండా అమ్మ వేయించి ఇచ్చిన వడియాలు తింటూ కిటికీలో కూర్చుని వర్షపు ధారలను చూస్తూ.. ఎంతో సంబరపడేదాన్ని... స్కూలు డ్రెస్సు తళతళ మెరిసిపోయేలా  ఉతకటమేకాదు, ప్రతీ వారం బొగ్గుల ఇస్త్రీ పెట్టెతో చక్కగా ఇస్త్రీ చేసి పెట్టేది... నేను బాగా చదువుకుని మంచి పేరు తెచ్చుకోవాలని ఆమె కోరిక... (ప్చ్! నేను తీర్చలేకపోయాను) తనకి వకీలు (లాయర్) అంటే ఎంతో ఇష్టం. ఆడవాళ్ళు అలా నల్లకోటు వేసుకొని న్యాయం కోసం  వాదిస్తూ ఉంటే అలాగే  చూస్తూ ఉండి పోయేది..(సినిమాలో టివిలో..) ... నాకు పదమూడేళ్ళకి ఒక అపురూపమయిన వరప్రసాదంలా తమ్ముడ్ని ఇచ్చింది అమ్మ.. వాడి  ఆలనా పాలన అంతా నా చేతిలోనే... అనుకోకుండా  నాకు  మంచి సంబంధం రావడంతో ‘వద్దు’ అనలేకపోయింది, కానీ అమ్మకి  అప్పుడే నా పెళ్ళి చేయడం మనస్ఫూర్తిగా అంత ఇష్టం లేకపోయింది. నా పిల్లలు పుట్టాక, నా ఇద్దరు అమ్మాయిలతో తన గోడు వెళ్ళబోసుకునేది... (మా నాన్నతో కలిసి ఆమె మాట వినక పోయేదాన్ని కదా...! ఆవిషయాలన్నీ..) ఎప్పుడైనా నన్ను చూడాలనిపిస్తే .. తమ వీధి చివర దుకాణం లోంచి టెలిఫోను  చేయించి... "నాన్న దగ్గుతున్నారు బాగా... నిన్ను ఒక్కటే అడుగుతున్నరు...ఒకసారి వచ్చి చూసి వెళ్ళు పాపా!" అని చెప్పి పెట్టేసేది... మేము ఉండేది బేగం పేటలో... అమ్మా వాళ్ళు అంబర్ పేటలో ఉండే వాళ్ళు. మరుసటిరోజు పిల్లలు స్కూలుకు వెళ్ళగానే రెండు బస్సులు మారి మరీ వెళ్ళి చూద్దును గదా..! "నాకేమయింది? చూడు నేను పర్ ఫెక్ట్లీ ఆల్రైట్..." అంటూ నాన్న పెద్దగా నవ్వేసేవారు. అప్పుడు అర్థమయ్యేది  నాకు ఇదంతా అమ్మ చేసిన పనేనని. 'ధనియాలపొడి, కారంపొడి, చారు పొడి, అల్లంవెల్లుల్లి పేస్ట్...’ మొదలయినవి అన్నీ ముందు రోజే తయారు చేసి మరీ ఉంచేది... ఇవన్నీ నాకు ఇవ్వడం  కోసం అన్నమాట ఈ పన్నాగమంతా... సూర్య బింబం లాగా  ఎఱ్ఱగా కుంకుమని తన నుదుట నిండుగా దిద్దుకుని, అపర పార్వతీ దేవిలాగ ఉండేది మా అమ్మ. ఎప్పుడైనా చేయి జారి కుంకుమ కిందికి  ఒలికిందా, ఇక చూడండి ఆమె బాధ... తనని ఓదార్చటం ఎంతో కష్టం అయేది మాకు... ఆమె అంతిమ కోరిక ‘ఒడి బియ్యం పోయించుకుని మళ్ళీ  పెళ్ళికూతురిగా వెళ్ళిపోవాలని...’ అది ఆమె నిత్యం కొలిచే ఆ దైవం విన్నాడేమో, నాన్నని ఒంటరిగా వదిలేసి మమ్ముల్ని విషాద సాగరంలో ముంచేసి తను మాత్రం అన్ని జరిపించుకొని మరీ చెదరని చిరునవ్వుతో వెళ్ళిపోయింది... 'అఆలు’ నేర్వని అమ్మ అయినా ప్రతి అక్షరమూ తానే అయింది..ఈ పాపని కన్న ఆ అమ్మ...మా అమ్మ..! సుజాత తిమ్మన  (కవయిత్రి)

మాతృ హృదయం

మాతృ హృదయం మా అమ్మ పేరు సులోచనాదేవి . ఆరోజుల్లోనే HSLC చదివింది వరంగల్ లో , వాళ్ళ అమ్మమ్మ ,పెద్దమ్మ గారిళ్ళలో ఉండి. తెల్లగా ,5 అడుగుల ఎత్తు ,కోల ముఖం ,చక్కని చిరునవ్వుతో అమ్మ అందంగా ఉండేది. నాన్న అమ్మని ప్రేమగా “లోచన్” అని పిలిచేవారు. అమ్మకి 12 ఏళ్ల వయసులోనే వివాహమైందట.. 14 సం.లకే అన్నయ్య పుట్టాడు . 19 ఏళ్ళకి నేను ..మూడో సంతానంగా .ఇద్దరు మొగపిల్లల తరువాత. పెద్దగారం చేసినట్టు కనపడేది కాదు గానీ ,కోరకముందే అన్ని కోరికలూ తీర్చేసేవారు అమ్మా,నాన్నా. నాన్న పెద్ద జమిందారు . అమ్మ చాలా తెలివైనది అనేవారు మా బంధువులంతా . చాలా ఓపిక .వంటలు అద్భుతంగా చేసేది. పుస్తకాలు బాగా చదివేది. అప్పట్లో వచ్చే అన్ని వార,మాస పత్రికలూ కొనేది అమ్మ. అలాగే ప్రసిద్ధ రచయిత్రుల /రచయితల నవలలు కూడా చాలా కలెక్షన్ ఉండేది. ప్రమదావనంలో మాలతీచందూర్ గారి వంటలు చదివి ,కొత్తవంటలు చేసేది. నాన్న ఏదైనా హోటళ్ళలో తిని ,రుచి ఇలా ఉంది అని వర్ణించి చెప్పేవారు . అలాగే చేయగలిగేది. అమ్మ ఊరగాయల స్పెషలిస్ట్ కూడా.. దాదాపు 10,12 రకాల ఊరగాయలు ,మామిడికాయతోనే వేసేది. ఆవకాయ ,మాగాయ, వెల్లుల్లి ఆవకాయ , నువ్వుగాయ,కొబ్బరికారం, మెంతికాయ, నీళ్ళావ ,తురుము పచ్చడి , పెసరావ, బెల్లపావ ,సన్నముక్కల తొక్కు పచ్చడి, పచ్చావ ..అబ్బో ..ఎన్నిరకాలో. మాకు మామిడి తోట వుండేది. తోటనుండి వెయ్యి కాయలు తెప్పించి ..మరీ వేసేది. అమ్మ-నేను             అమ్మకు రాని  విద్య ఉండేదికాదు. అన్నింటిలో కొద్దిగా ప్రవేశం ఉండేది. రకరకాల జడలు (హెయిర్ స్టయిల్ ) వేసేది నాకు. ఎండాకాలంలో మల్లె పూలజడ తప్పనిసరి. సీజన్ అయిపోయేలోపు ఒక 5,6 సార్లు వేసేది ..తనకే సరదా వెయ్యాలని. నేను అడిగకపోయినా పెద్ద సైజు మల్లెమొగ్గలు వచ్చినరోజున ఎక్కువగా తీసుకుని నాకు పూలజడ వేసేది. ఇంట్లో ఉన్న గోరింటాకు మెత్తగా రుబ్బించి , చేతిమీద అగ్గిపుల్లతో డిజైన్లు పెట్టేది. వెన్నెల రాత్రులు పెద్ద బేసిన్ లో అన్నం ,ఆవకాయ ముద్దలు కలిపి పెట్టేది మా అందరికీ..  ఇవన్నీ 12 సం.లోపు జ్ఞాపకాలు. ఒక అమ్మగా ..కూతురుకి ఎవ్వరికీ చెప్పుకోలేని కష్టం వస్తే ఎలా పరిష్కరించిందో చూడండి. ఇప్పటివరకూ ఎవ్వరికీ చెప్పుకోలేదు నేను కూడా..కానీ ఇప్పుడు అనిపిస్తోంది..ఇది ఇప్పటి తల్లులకు కూడా ఉపయోగపడుతుంది అనిపించింది .అందుకే పంచుకుంటున్నా. మేం చదువులకోసం ,పల్లెటూరినుండి , దగ్గరలో ఉన్న చిన్న టౌన్ కి షిఫ్ట్ అయ్యాము. అక్కడే నాన్న ఇల్లు కట్టకముందు ,మూడు పోర్షన్లు ఉన్న ఇంట్లో పెద్ద పోర్షన్ లో అద్దెకు ఉన్నాము. పక్కన రెండు వాటాల్లో మాకు దూరపు బంధువులే ఉండేవారు. అందరం చాలా కలిసిమెలిసి ప్రేమగా ఉండేవారం. నేను ఇంటర్ చదువుతున్న రోజులవి.ఎండాకాలంలో ,ఆరుబయట అందరం మంచాలు వేసుకుని పడుకునేవాళ్ళం. చాలా అల్లరి చేస్తూ,పాటలు పాడుతూ..ఎంతోసందడిగా ఉండేది మాయిల్లు.  ఒక రాత్రి అలాగే బయట వాకిట్లో అందరం మంచాలువేసుకున్నాము . కబుర్లు చెప్పుకుంటూ నిద్రపోయాము.  ఒకరాత్రివేళ నాకు సడెన్ గా మెలకువ వచ్చింది. నామంచం మీద పక్కింటి బంధువుల ఇంటికి వచ్చిన ఒక అబ్బాయి కూర్చుని ,చెయ్యి నిమురుతున్నాడు .  గబుక్కున కూర్చుని అరవబోయ్యా..నోరుమూసి , దండం పెట్టి ప్లీజ్ అరవకు అని ,లేచి వెళ్ళిపోయాడు..కానీ నా గుండె వేగంగా , ఇక ఆగిపోతుందేమో అన్నంతగట్టిగా కొట్టుకుంటోంది. భయంతో నాలుక పిడచగట్టుకుపోయి..మాటకూడా రాలేదు.. అమ్మ మంచు పడదని లోపలే పడుకుంది. దబదబా తలుపుకోట్టా..అమ్మ తలుపుతీయగానే లోపలికి పరుగెత్తా.. అమ్మ దగ్గరికి వచ్చి ‘ ‘ఏమైందే” అనేలోపే ,గట్టిగా కౌగలించుకొని ఏడుపు మొదలుపెట్టాను. అమ్మ వీపు నిమురుతూ .. “ భయపడ్డావా ,కలవచ్చి౦దా ...” అంది..మెల్లగా జరిగింది చెప్పా.. అమ్మ ఏమీ మాట్లాడలేదు .. షాక్ తో అలా ఉండిపోయింది. మర్నాటినుండి ఎవర్ని చూసినా నేను భయంతో వణికిపోతున్నా.. అమ్మను వదిలేదాన్ని కాదు ..కూడాతిరుగుతూ , బెడ్ రూమ్లోనుండి బయటికి వచ్చేదాన్ని కాదు. ఆ పక్కింటి వాళ్ళ బంధువుల కుర్రాడు మర్నాడే పరార్..వెళ్ళిపోయాడు. కానీ నాకు భయం పోలేదు. అమ్మ ఒక మధ్యాహన్నం నాదగ్గర కూర్చుని ,ఒక బుక్ చేతిలోపెట్టి ఇది చదువు అంది. “ఏమిటమ్మా ఇదీ”..అని అడిగా..అమ్మ “చదువు నీకే తెలుస్తుంది” అని వంటింట్లోకి వెళ్ళిపోయింది. నాకు నవలలు చదవడం ఇంకా అలవాటులేదు. వారపత్రికలలో కొన్ని సీరియల్స్ , కథలు చదవడం 10 th సెలవుల్లో మొదలుపెట్టినా ,నవలలు చదవలేదు. చందమామ,బొమ్మరిల్లు, కార్టూన్స్ ,చిన్న కథలూ అంతే.. పెద్దగా టైం ఉండేదికాదు. ఎప్పుడూ చదువు గోలే నాకు..ఇంటర్ లో Bipc కూడా.. రికార్డులూ , బొమ్మలూ ..అదే సరిపోయేది. అది ఒక రచయిత్రి రాసిన నవల ..పేరు నాకు గుర్తులేదు..నవలపేరు కూడాగుర్తు లేదు. ..కానీ అందులో ఒక చిన్న10 సం. పాప మానసిక వేదన , ఇంటికి వచ్చిన కొందరు మగవాళ్ళు ఆ అమ్మాయిని ముద్దు చేయడం పేరుతో ,ఎక్కడెక్కడో తాకడం, అసహ్యంగా మాట్లాడడం ..ఆపిల్ల తట్టుకోలేక తల్లికి చెప్తుంది . తల్లి ఆమ్మాయినే తిడుతుంది..ఇంత చిన్నప్పటినుండే నీకు ఇవన్నీ ఎలాతెలుసు..? నీ బుద్దే మంచిదికాదు. వాళ్ళకి అలాంటి ఆలోచనలేకపోయినా , నీకే పాడు బుద్ధులు ..అని తిడుతుంది. ఆ అమ్మాయి మేనమామకూడా అలాగే చేస్తాడు.. అపుడు అమ్మమ్మకి చెప్పుకుని ఏడుస్తుంది . అమ్మమ్మ ధైర్యం చెప్తుంది. మగవారి ప్రవర్తన, ఎలాజాగ్రత్తగా ఉండాలో ,వంటరిగా ఉన్నప్పుడు ,ఎవరైనా వస్తే ఏమిచేయాలో ..వాళ్ళని ఎలా ధైర్యంగా ఎదుర్కోవాలో చెప్తుంది. ఎప్పుడూ అప్రమత్తంగా ఉండమని , దగ్గర షార్ప్ గా ఉండే పిన్నీసు,సూది లాంటివి దగ్గరపెట్టుకుని , ఎవరైనా మగవాళ్ళు తాకితే , అదికూడా తప్పుగా అనిపిస్తేనే ..గట్టిగా పొడవమని, భయపడవద్దని , ఎవ్వర్నీ నమ్మవద్దనీ ..చాలా ఎడ్యుకేట్ చేస్తుంది.ఆతరువాత ఆ అమ్మాయి బాగా చదువుకుని, ధైర్యంగా ఎదుగుతుంది. ఆ నవల చదివాక నాకు చాలా ధైర్యం వచ్చింది.  అందులో అమ్మమ్మ చెప్పినట్టు ,నేనొక్కదాన్నే కాదు..చాలామందికి ఇలాంటి చేదు అనుభవాలు ఉంటాయి ..వాటిని ధైర్యంగా ఎదుర్కొని వాళ్లకు బుద్ధి చెప్పాలి..అన్నమాటలు నాకు బాగా నచ్చాయి. బుక్ చదివాక , అమ్మ ఏమీ అడగలేదు..కళ్ళతోనే ..అర్ధమయ్యిందా అన్నట్టు చూసింది. మితభాషి కదా. ఆతరువాత నేను ఎవ్వరికీ భయపడలేదు. ఎప్పుడూ దగ్గిర పెద్ద పిన్నీసు ఉంచుకునేదాన్ని . బస్సులో , సినిమాహాళ్ళలో , రద్దీగా ఉన్న ప్లేస్ లలో ...నా పిన్నీసు బాగా పనిచేసేది. అమ్మ ఏమీ మాట్లాడకుండానే, హితబోధ చెయ్యకుండానే, నా సమస్య పరిష్కరించేసింది . పదునైన చూపుతోనే ,ఆమడ దూరంలో ఉంచి మాట్లాడేదాన్ని నచ్చనివారితో . ఉషారాణి నూతులపాటి-

నాలో నిండి పోయిన అమ్మ

నాలో నిండి పోయిన అమ్మ అమ్మ గురించి రాయమంటే చేయి చిందులు వేస్తోంది ..నాలో నిండి పోయి ఉన్న అమ్మ గురించి ఎక్కడని మొదలు పెట్టి రాయను ! అమ్మ లా అయిపోతున్నాను నేను అరే అమ్మ లాగే ఆలోచిస్తున్నాను నేను ? అని ఇప్పుడిప్పుడే గమనిస్తూ ఆశ్చర్యం లో నేను .అమ్మా ! ఏమిటీ ఈ చాదస్తం ?   అని మొన్నే కదా అమ్మని విసుక్కున్నాను ..అదే చాదస్తం తో ఇప్పుడు నేను ..పిల్లలెలా ఉన్నారో అని ఎందుకమ్మా బెంగ ? ఫోనులు రాలేదంటే క్షేమం గా ఉన్నారని అర్దం ..అనే నేను ఇప్పుడు ఎందుకు వారం అయింది పెద్ద వాడి నుంచి ఫోన్‌ వచ్చి అని ఎందుకు రోజుల లెక్కలు కొలుస్తున్నాను ..ఆకలి గా ఉంటే మేం వచ్చి తింటాం అమ్మా !వండి బల్ల  మీద పెట్టావు కదా , ఇంక నీ పని అయిపోయింది ,హాయిగా నిద్రపో కాసేపు అన్నా , వినకుండా .. చల్లారి పోతాయే ఆ కబుర్లు ఆపి వచ్చి భోజనాలు తినండి పిల్లలూ అని బ్రతిమాలే అమ్మ , ఇప్పుడు నాలో నూ కనిపిస్తోంది ..వాళ్ళ కిష్టమైనవి చేసి పెడితే వచ్చి తినరేం ? అని ఉక్రోషం తో నేనూ ..అమ్మ నే కదా .. మా అమ్మ ,ఏమిటి ఇలా నాలో అణువణువూ నిండి పోయింది ? తప్పులు చేసినా క్షమించే అమ్మ , పిల్లల పిల్లల కీ ఇంకా వండి పెట్టాలని బలం తెచ్చుకునే అమ్మ , మీకెందుకే ఇబ్బంది అంటూ తన ఆరోగ్య సమస్యలు దాచుకునే అమ్మ , ఇంకా ఎందుకమ్మా ఈ తాపత్రయం అంటే నవ్వే అమ్మ , వేడి కాఫీ కి ఉదయం నిద్ర లేవడానికీ ఒక్క ఐదు నిముషాలు తేడా కూడా భరించ లేని అమ్మ , వేడి వేడి గా పొగలు కక్కుతూ అన్నం ఉంటే చాలు ,పచ్చడి  , చారు అయినా చాలు , పరమాన్నమే అనే అమ్మ , నా బాంక్ పనులు అవీ నేను చూసుకుంటున్నాను అంటే అదొక కాలక్సేపమే నాకు అంటూ ,మేము దగ్గర లేక పోవడాన్ని సద్దు కుని పోయే అమ్మ , బాంక్ లో ఉద్యోగులు ఎందుకమ్మా మీరు  వస్తారు ? మీ పిల్లలెవరూ లేరా ? అంటే పిల్లలే పంపిస్తున్నారు బాబూ ..ఈ డబ్బు అంతా , దగ్గర లేక పోవడమేం ? పిలిస్తే పలుకుతారు , మొన్నే వచ్చి వెళ్ళింది మా పెద్ద అమ్మాయి అంటూ నవ్వుతూ జవాబిచ్చే అమ్మ .. ఊరంతా స్నేహితులే , పిలిస్తే పలికే వారు కొందరైతే ,పిలవక పోయిన వచ్చి పలక రించే వారు ఎందరో ? ఫోన్‌ కి ఒక్క క్షణం విశ్రాంతి ఉండదు , అమ్మా ! అమ్మా ! అని ఎక్కడెక్కడి నుంచో ఫోన్లు ..నీ చేతి కంది పొడి అన్నం తిన్నాం , నీ  సాంబారు రుచి ఎంత చెప్పినా నా భార్యకి రావడం లేదు , ఈ సారి అమ్మ దగ్గర నేర్చుకో అని చెప్పాను అంటూ , మా ఊరు ఏలురు నుంచి , నాన్న గారి స్నేహితులూ , వారి కుటుంబ సభ్యులూ ,మా పిల్లలందరి స్నేహితులూ ,స్నేహితురాళ్ళూ , మా అత్తగారి వేపు బంధువులూ ,చెలెళ్ళ వేపూనూ , విశ్వ బంధువు తను ,,అమ్మ .. మేం తను పంచే ప్రేమకి అమ్మ లా వారసులం అవుతామా ? ఏమో కాలమే చెప్పాలి .. అమ్మ ,మా అమ్మ ..ఎంత మందికో అమ్మ ..మాకెంత గర్వమో .. అమ్మా ! అని పిలుస్తే చాలు ..కోట్లు తన దగ్గర ఒంపినంత సంతోషం ..పని వారు ప్రాణం పెడతారు ..పోటీ పడతారు ..తన ఇంట్లో పని చేయడానికి , ఎవరైనా ఇంట్లో అడుగు పెడితే చాలు ,ఆటో డ్రైవెర్ అయినా సరే ,ముందు ఆకలేస్తోందా ? అని ఆరా తీసి ఇంత అన్నం వడ్డించే మా అమ్మ .. ఎంత చెప్పినా ఇంకా సరిపోదు .నా దగ్గర అంత పద సంపద లేదు ..మా అమ్మ గురించి రాయడానికి ..అమ్మ నే తలుచుకుని ..ఈ నాలుగు మాటలూ రాస్తున్నాను ..ఈ రోజు .. అమ్మా ..ఐ లవ్ యూ ..అని ఎప్పుడూ అనని మాటని ఈ రోజు అంటున్నాను ..బయటకి . పుల్లాభొట్ల వసంత (లక్ష్మీ వసంత.)