మీది ఏ స్టైలో తెలుసుకోండి

మీది ఏ స్టైలో చూసుకోండి 1) పిల్లలతో మనం ప్రేమగా ఉన్నామా లేదా ? మన పేరెంటింగ్ స్టైల్ ఏంటి ? ఈ ప్రశ్నలకి ఎవరైనా సమాధానం చెబితే బావుంటుంది అనిపిస్తోంది కదా ! పోస్టర్ క్లైన్, జిమ్ఫే అనే ఇద్దరు చైల్డ్ సైకాలజిస్టులు ఈ విషయంపై పరిశోధన చేసి తల్లిదండ్రులు పిల్లలతో వ్యవహరించే తీరు బట్టి వారి పెరెంటింగ్ స్టైల్ నిర్ణయించటం ఎలాగో చెప్పారు. సో మన పేరెంటింగ్ స్టైల్ ఏంటో తెలుసుకుని, దాని పర్యవసానం ఏలా వుంటుందో గుర్తించి తీసుకోవాల్సిన జాగ్రతలు గురించి అలోచించి తీరాలట. అలా పోస్టర్ క్లైన్, జిమ్ఫే ఇద్దరూ, 3 రకాల పేరెంటింగ్ స్టైల్స్ ని  గురించి చెబుతున్నారు అవే డ్రిల్ సార్జంట్ పేరెంట్, హెలికాఫ్టర్ పేరంట్స్ , కోచింగ్ పేరంట్స్ పేర్లు వెరైటీగా ఉన్నాయి కదా ! 2)  డ్రిల్ సార్జంట్ పేరెంట్స్ పేరు వింటుంటే అర్ధమయి పోతోంది కదా! ఈ పేరంట్స్ పిల్లలతో కమాండింగ్ గా వ్యవహరిస్తారు. ఏం చెప్పినా అర్డర్ లా వుంటుంది. పిల్లల అల్లరి, వాళ్ళు చేసే చిన్న చిన్న పొరపాట్లుని వీళ్ళు సహించరు. చిన్నతనంలో కంట్రోల్ లో పెట్టకపొతే పిల్లలు పెద్దయ్యాక కంట్రోల్ కారని నమ్ముతారు వీళ్ళు. పిల్లలు చిన్న పొరపాటు చేసినా, పెద్ద పొరపాటు చేసినంత హంగామా చేస్తారు. పనిష్మెంట్లు, బెదిరింపులు, సహజంగా ఉంటాయి. ఈ పేరంట్స్ పెంపకంలో పిల్లలను బెదిరించో, బహుమతుల ఆశా చూపో దారిలో పెట్టాలని ప్రయత్నిస్తారు. ఒక్క మాటలో చెప్పాలంటే డ్రిల్ మాస్టర్లులా ఎప్పుడూ బెదిరించిన చూపులతో కఠినంగా వ్యవహరిస్తారు. నిజానికి ఈ పేరంట్స్ కి పిల్లలంటే  ప్రేమ లేక కాదు, కాని క్రమశిక్షణ పేరుతొ వీళ్ళు కాస్త కఠినంగా వ్యవహరిస్తారు. మరి ఇలాంటి తల్లిదండ్రుల పెంపకంలో పెరిగిన పిల్లలు ఎలా వుంటారు అంటే నిపుణల సమాధానం ఏంటో తెలుసా ? తిరగాబాడటానికి అలవాటు పడతారట పిల్లలు, ఎదురు చెప్పటం, అబద్ధాలు చెప్పటం, అతిగా భయపడటం, తనపై తనకి నమ్మకం లేకపోవటం వంటి లక్షణాలు పిల్లల్లో కనిపిస్తే పేరెంట్స్ తన ప్రవర్తన తీరు ఎలావుందో చెక్ చేసుకోవాలి. 3)   డ్రిల్ సార్జంట్ పేరంట్స్ ప్రవర్తన తీరు, పిల్లలపై దాని ప్రభావం గురించి చెప్పుకున్నం కదా,  రెండో రకం పేరంట్స్ ' హెలికాఫ్టర్ పేరంట్స్ '. వీళ్ళకి పిల్లలే లోకం, పిల్లల ప్రతీ అవసరాన్ని ముందుగా గుర్తించి తీర్చటానికి ప్రయత్నిస్తారు.  అంతే కాదు పిల్లలకి ఏం ఇబ్బంది కలగకూడదని భావించి ప్రతీ విషయంలో సలహాలు, సూచనలు ఇస్తుంటారు. ఒక్కమాటలో చెప్పాలంటే పిల్లల్ని ప్రతినిమిషం వేలుపెట్టుకుని నడిపించటానికి ప్రయత్నిస్తారని చెప్పచ్చు.  ఈ హెలికాఫ్టర్ పేరెంట్స్ పిల్లలని అతిగా ప్రేమించటం, వాళ్ళే లోకంగా భావించటం, వాళ్ళని కళ్ళలో పెట్టుకుని చూడటం వీరి లక్షణాలు. ఈ తరహ పేరంట్స్ పెంపకంలో పెరిగిన పిల్లల్లో ఆత్మవిశ్వాసం పాళ్ళు కాస్త తక్కువే వుంటాయి అని చెప్పచ్చు. పైగా  ప్రతి విషయానికి ఆధారపడటం అలవాటయి పోతుంది వీళ్ళకి. కొత్త చాలెంజ్లని ధైర్యంగా ఎదుర్కోలేరు. సరైన నిర్ణయాలు తీసుకోవటం ఇబ్బందిగా వుంటుంది ఈ పిల్లలకి. 4)   పిల్లలని అతి క్రమశిక్షణతో పెంచటం, లేదా అతి గారాబం చేసి అన్ని తానై చూసుకోవటం ఈ రెండింటికి మధ్యస్థంగా పిల్లలతో వ్యవహరించే తీరులో ప్రేమ, గౌరవం, నమ్మకం చూపిస్తూ వారి వ్యక్తిత్వాన్ని గౌరవిస్తూ నేర్చుకుంటూ ఎదిగేలా పిల్లల్ని ప్రోత్సహించే పేరంట్స్ ని " కోచింగ్ పేరంట్స్" అంటారు. ఈ పేరంట్స్ పిల్లల నిర్ణయాన్ని గౌరవిస్తారు. పిల్లలకి ఆప్షన్స్ ,చాయిస్ ఇచ్చి నిర్ణయం పిల్లల మీదే  వదిలేస్తారు. పిల్లలు తీసుకునే నిర్ణయం ఏదైనా దాని నుంచి వచ్చే ఫలితాలకి పిల్లలు బాధ్యత వహించటం నేర్పుతారు. పిల్లలు ఎదుగుతూ నేర్చుకుంటారు, నేర్చుకుంటూ ఎదుగుతారు. వీరి పెంపకంలో పెరిగిన పిల్లలు  అత్మవిశ్వాసంతో, నిండైన వక్తిత్వంతో కనిపిస్తారు. ఆ పిల్లలని చూడగానే వాళ్ళ తల్లిదండ్రుల పెరంటింగ్ స్టైల్ ఏంటో ఇట్టే చెప్పెయ్యచ్చు. ఒక్కమాటలో చెప్పాలంటే చరిత్ర సృష్టించే విజయాలు సాధించటం ఈ తరహా పేరంట్స్ పెంపకంలో పెరిగిన పిల్లలకి ఎంతో సులువు. 5)   మన పెరెంటిగ్ స్టైల్ ఎలా వుండాలో ప్రత్యేకంగా చెప్పుకోనక్కర లేదు కదా ! మన పిల్లలు ఎలా పెరగాలో కోరుకునేటప్పుడు అందుకు మన ప్రవర్తన తీరు ఎలావుండాలో చూసుకోవాలి. అంటే ' ఫలితం' ఒకటి కోరుకుని ప్రయత్నం ఇంకోటి చేయకూడదు. మనం కమాండింగ్ గా వుంటూ పిల్లలు మనతో ప్రేమగా ఉండాలని కోరుకోవటం కరెక్టు కాదు. మన పిల్లలు మనపై ప్రతి విషయానికి ఆధారపడేలా చేస్తూ వారు అత్మవిశ్వాసంతో ఉండాలని కోరుకోకూడదు. అంటే పిల్లలు ఎలా ఎదగాలో వారి వ్యక్తిత్వం ఎలా వుండాలో కోరుకునేటప్పుడు మనల్ని మనం చెక్ చేసుకు తీరాలి, మనం నాటే విత్తు బట్టే మొక్క కాదంటారా ! -రమ

సమ్మర్ ని స్పెషల్ గా మారుద్దాం

సమ్మర్ ని స్పెషల్ గా మారుద్దాం 1) ఈ శెలవులు పిల్లలకి మంచి జ్ఞాపకంగా మిగిలి పోవటానికి, ఆ జ్ఞాపకాలు వచ్చే సంవత్సరమంత వాళ్ళని ఆనందంగా ఉంచేలా చేయటానికి ఏమేం చేయెచ్చో మనం చెప్పుకుంటూనే ఉన్నాం. ఈ రోజు పిల్లలతో తప్పకుండా చేయించి తీరాల్సిన మరో చిన్న పని గురించి చెప్పుకుందాం. కథలు పుస్తకాలూ చదివించి ఉంటారు కదా . అ కధలలోని ముఖ్యమైన విషయం లేదా పిల్లల్ని ఆకర్షించిన అంశం గురించి ఒక పుస్తకంలో రాయమనాలి. పెద్దగా అక్కర్లేదు ఒకటి రెండు లైన్లు అయినా చాలు. అలాగే అవే పాత్రలతో మరో కధ అల్లి రాయమనాలి. మొదట్లో పిల్లలు నాకు రాదంటూ తప్పించుకుంటారు. కాని మనమే కొన్ని సుచనలూ చేస్తూ, సహాయం చేస్తే వాళ్ళు రాయచ్చు. కనీసం కొత్త అలోచన చేస్తారు. 2) పిల్లలు చదివితే సరే కాని, లేకపోయినా కూడా పెద్దవాళ్ళు చదివి వినిపించి తీరాల్సిన పుస్తకాలు కొన్ని ఉన్నాయి. అవే జీవిత చరిత్రలు. పెద్ద పెద్ద గ్రంధాలు అక్కర్లేదు. పిల్లల కోసం వారికి అర్ధమయ్యేరీతిలో ఇప్పుడు చాలా పుస్తకాలు వస్తున్నాయి. మహాత్ముల జీవిత చరిత్రలు చదివాక అందులో వాళ్ళని ఆకర్షించిన విషయాలను ఓ పుస్తకంలో రాయమనలి.  మొత్తం చదివాక ఏ అంశం వాళ్ళని ప్రభావితం చేసిందో చూడాలి. దీనివల్ల పిల్లల గ్రాహణశక్తిని అంచనా వేయచ్చు. వాళ్ళు వ్యక్తిత్వంలోని మార్పలును ఇట్టే పసిగట్టచ్చు. మరో విషయం ఏంటంటే ఓ విషయం గురించి చదవటం, దానిని అర్ధం చేసుకోవటం, తిరిగి రాసి పెట్టుకోవటం ఇవన్ని కూడా అ విషయం పిల్లలు మనసుల్లో ముద్రించుకునేలా చేస్తాయి. గాంధీ గారి సత్యం పలకటం అన్న విషయం కావచ్చు, శివాజీ ధైర్యసాహసాలు కావచ్చు. రాజారామోహన్ సంఘసేవ కావచ్చు. చిన్నతనంలోనే పిల్లల మనస్సులో ముద్రించుకుంటే ఆ విషయాలని ప్రత్యేకంగా మనం మళ్ళి నేర్పించక్కర్లలేదు. అవి వారి వ్యక్తిత్వంలో భాగంగా మారి పోతాయి. అందుకు చరిత్రలో ఎన్నో ఉదాహరణలు ఉన్నాయి. 3) పిల్లలు చిన్న చిన్న బొమ్మలు వేయిటం, వస్తువులు తయారు చేయటం వంటివి చేస్తారు, అవి గొప్పగా ఉన్నాయా లేవా అని కాదు. అవి పిల్లల్లోని సృజనాత్మకతకి అద్దం పడతాయి. అలా వాళ్ళు వేసిన బొమ్మలు, తయారుచేసిన బొమ్మలు, వస్తువులు లాంటివి అన్నింటిని కలిపి ఓ చిన్న ఎగ్జిబిషన్ లా ఏర్పాటు చేసి .హాలులో ప్రదర్శనకు పెట్టి, అపార్టుమెంటు వాళ్ళని, ఫ్రెండ్స్ ని పిలిస్తే అందరిలో తన ప్రతిభకి లభించే గుర్తింపు, పిల్లల్ని ఉత్సాహ పరుస్తుంది. అ ఉత్సాహం మరిన్ని విషయాలలో తను మనసుపెట్టి కష్టపడేలా చేస్తుంది. పిల్లల్లో కుదురు, ఏకాగ్రత, చేసే పని పట్ల ఇష్టం లాంటివి చెబితే వచ్చేవి కాదు. వాళ్ళ ప్రవర్తనలో ఓ భాగంగా అవి మారిపోవాలి. అందకు పైన చెప్పుకున్న విషయాల వంటివి సహాయపడతాయి. 4 పిల్లల్లో ఉహాశక్తికి పదును పెట్టే యాక్టివిటీస్ వారిని చురుకుగా ఉంచుతాయి. ఓ విషయాన్ని వినగానే గ్రహించి, తిరిగి దానికి ఓ రుపం ఇవ్వగలిగితే అది వారిలోని భాషానైపుణ్యాన్ని, భావవ్యక్తీకరణ నైపుణ్యానికి పదునుపెట్టినట్టే. ఉదాహరణకి ఆవు, పులి కథని పిల్లలకి చెప్పి అందులో ఆవు, పులి ,దూడ పాత్రలతో పిల్లలని ఓ చిన్న నాటికలా వేయమంటే .. వాళ్ళంతట వాళ్ళే సంభాషణలని ఉహించుకుని చెబుతారు. ఇది పిల్లలకి సరదాగా ఉంటుంది. నిజానికి అది వారిలోని ఉహాశక్తి పదునుపెట్టటమే. ఇలాగే వీర శివాజీ పాత్ర, సుభాష్ చంద్రబోస్ పాత్ర వంటివి కూడా చేయించవచ్చు. వారి గురించి చెప్పి చరిత్రలోని ఓ సంఘటనని పిల్లలకి వివరించి, ఆ సమయంలో ఆ వ్యక్తుల స్పందన ఎలా ఉంటుందో చెప్పమనాలి. ఏకపాత్రాభినయం అంటారు కదా. అదే ఇలా చేయటం వాల్ల పిల్లల్లోబిడియం కూడా పోతుంది. 5) ఇవన్నీ కూడా పిల్లలని ఉత్సాహంగా ఉంచేవే. ఆడుతూ, పాడుతూ పిల్లల వ్యక్తిత్వాన్ని రూపుదిద్దే చిన్న ప్రయత్నాలు. ఇంకా ఇటువంటివి ఎన్నో ఉండవచ్చు. ఆలోచిస్తే పిల్లల్ని కదిలిస్తే బోల్డన్ని అంశాలు కనిపిస్తాయి. కావాల్సిందల్లా అమ్మకి కాస్త తీరిక, ఓపిక అంతే ఏమంటారు. -రమ

అనుబంధంతో అల్లుకోండి

అనుబంధంతో అల్లుకోండి పిల్లలతో మంచి అనుబంధం పెంచుకోవాలంటే ఏం చేయాలి..? అమ్మలందరి ప్రశ్న అదే... ఎందుకంటే వాళ్ళని బెదిరించి, బయపెట్టి మాట వినేలా చేసే రోజులు పోయాయి. చిన్నతనంలో అమ్మ ఏం చెబితే అదే వేదం. అమ్మ చెంగుపట్టుకు తిరుగుతూ, అమ్మ చెప్పే కథలు వింటూ.. అమ్మే లోకంగా వుంటారు పిల్లలు. ఆ సమయంలో నయాన్నో, భయాన్నో వాళ్ళు చెప్పినట్టు వినేలా చేయచ్చు. కాని కాస్త పెరిగి ప్రిటీన్స్ లోకి వచ్చాకా, ఎదురుతిర గటాలు, అలకలు, అబ్బో అమ్మకి బోల్డంత ఓపిక కావాలి. కానీ ఆ పేచీలు లేకుండా చేయటానికి కొన్ని చిట్కాలు వున్నాయి. వాటితో పిల్లలతో అనుబంధం కూడా పెరుగుతుంది.. దాంతో పేచీలు తగ్గుతాయి అంటున్నారు నిపుణులు.. నిజానికి అమ్మలందరికి ఈ చిట్కా తెలిసే వుంటుంది. కాని పని కుదరదనో, ఇంకేదో కారణాలు చెప్పి తప్పించుకుంటారు. అలా కాకుండా... అది చాలా ముఖ్యమైనది అని గుర్తించి పాటిస్తే మాత్రం మంచి ఫలితాలు వస్తాయి... అని భరోసా ఇస్తున్నారు నిపుణులు. మరి వారు సూచిస్తున్న ఆ సూత్రాలు ఏంటో చెప్పనా ... పిల్లలతో సమయం గడపటం : ఈ మాట చెప్పగానే... రోజు చేసేది అదే కదా అంటారని తెలుసు...కాని సమయం గడపటం అంటే... రోజూ వారి పనుల మద్య వాళ్ళతో మాట్లాడటం కాదు.. అచ్చంగా వాళ్ళతో మాత్రమే గడపటం. దానికి అమ్మ కొన్ని సమయాలని ఫిక్స్ చేసుకోవాలి. సాధారణంగా ఉదయాన్నే నిద్రలేపేటప్పుడు.. హడావుడిగా టైం అయిపోయింది అంటూ పిల్లలని లేపుతుంటారు.. అలా కాకుండా, ఓ పది నిమిషాల ముందు పిల్లలని లేపండి. పక్కన కూర్చుని ఓ నాలుగు మాటలు సరదాగా మాట్లాడండి, అప్పుడు చూడండి చక, చకా ఎలా రెడీ అవుతారో... అలాగే ఉదయం వాళ్ళు వెళ్ళేదాకా వాళ్ళతో అవి, ఇవి మాట్లాడుతూ వుండాలి. అవి చాలా సాధారణ విషయాలు.. పేపర్ లో న్యూస్ గురించో, ఇంట్లో మొక్కల గురించో, వాళ్ళ ఫ్రెండ్స్ గురించో చాలా, చాలా క్యాజ్యువల్ టాక్ జరగాలి.  ఇక వీలైతే కాకుండా, వీలు చేసుకుని మరీ పిల్లలతో ఆడిపాడాలి. ఆటలు పిల్లలతోనా? అనద్దు.. క్రికెట్ నుంచి షటిల్ దాకా, అలాగే కారమ్స్, యూనో ఇలా ఎన్నో గేమ్స్ వున్నాయి .. వాటిలో ఏదో ఒకటి ఆడండి. మ్యూజిక్ వినటం ఇష్టంగా వుంటుంది పిల్లలకి. వాళ్ళతో కలసి పాటలు వినటం, వాళ్ళు డాన్స్ చేస్తుంటే చేయలేకపోయినా చూడటం అన్నా చేయాలి. ఇక రంగులంటే పిల్లలతో పాటు మనకి ఇష్టమేగా.. డ్రాయింగ్, కలరింగ్, ఆర్ట్ అండ్ క్రాఫ్ట్ ఇలా పిల్లలతో కలసి ఏమేం చేయచ్చో అన్నీ చేయటమే. సింపుల్ గా చెప్పాలంటే వాళ్ళకి ఓ ఫ్రెండ్ లా వాళ్ళ అల్లరిలో భాగం కావాలి. దీని వల్ల లాభం ఏంటి అని ఆలోచిస్తున్నారా? ఒక్కసారి చేసి చూడండి.. పిల్లలు ఎలా అమ్మా, అమ్మా అంటూ చుట్టూ తిరుగుతారో చూడండి. వాళ్ళకి కావాల్సింది ఓ ఫ్రెండ్ లాంటి అమ్మ. ఎప్పుడూ ప్రశ్నలు వేస్తూ, జాగ్రత్తలు చెబుతూ, అప్పుడప్పుడు కోప్పడుతూ, అమ్మ వాళ్ళకి పరాయిగా కనిపిస్తుంది. అర్ధం చేసుకోదు అనుకుంటారు. కాదు బంగారం నీతోనే నేనూ.. నీలా ఆడిపాడి అల్లరి చేస్తాను.. అని వాళ్ళకి తెలిసేలా చేస్తే చాలు... పసివాళ్ళుగా మారిపోయి గారాబాలు పోతారు. ఎంతయినా, ఎన్ని వున్నా వాళ్ళకి కావాల్సింది అమ్మే. ఆ అమ్మ పెద్దయ్యారు అంటూ మీ పనులు మీరు చేసుకోండి, మీ ఆటలు మీరు ఆడుకోండి అంటుంటే, అమ్మ కావాలి అని బయటకి చెప్పటం ఎలాగో తెలియక మొండికేస్తుంటారు. అది పోవాలంటే మళ్ళీ చిన్న పిల్లలప్పుడు పిల్లలతో ఎలా ఎలా ఆడిపాడారో అలా చేయటమే. -రమ

జ్ఞాపకాన్ని బహుమతిగా ఇద్దాం..

జ్ఞాపకాన్ని బహుమతిగా ఇద్దాం.. పిల్లలకి ఎన్నో మంచి బహుమతులు ఇస్తుంటారు పేరెంట్స్. వాళ్ళు అడిగినవి, అడగనివి కూడా ఇచ్చి, పిల్లల కళ్ళలో కనిపించే సంతోషాన్ని చూసి పొంగిపోతారు. ఆ బహుమతులు ఏంతో అపురూపంగా చూసుకుంటారు పిల్లలు. అయితే బహుమతి ఎప్పుడూ వస్తువుల రూపంలోనే ఉండక్కరలేదు. జ్ఞాపకాలుగా కూడా ఇవ్వచ్చు. అలా జ్ఞాపకాలుగా ఇచ్చిన బహుమతి ఎన్నో ఏళ్ళు పిల్లల మనసులలో చెరగని ముద్ర వేసుకు కూర్చుంటుంది. ముఖ్యంగా తల్లితండ్రులు, పిల్లలకి మధ్య మంచి అనుభందం ఏర్పడటానికి దారితీస్తుంది. జ్ఞాపకాలని బహుమతిగా ఇవ్వటం అంటే ఎలా అంటే ...నిజానికి పేరెంట్స్ అందరూ  దానిని పాటిస్తూనే వుంటారు. కానీ ప్రత్యేకంగా దానిని గుర్తించరు అంతే.  మన చిన్నతనాన్ని గుర్తుచేసుకుంటే చాలు ఒకసారి, విషయం అర్ధం అయిపోతుంది . * "నాన్న కొని ఇచ్చిన పెన్ను, పెన్సిల్ వంటివి కంటే నాన్న రోజు ఆఫీస్ నుంచి రాగానే ఒకసారి నన్ను అలా స్కూటర్ మీద తిప్పి తెచ్చేవారు. ఏ రోజు మిస్ చేసే వారు కాదు", * " సెలవులు అనగానే తప్పకుండా ఓ ట్రిప్ ప్లాన్ చేసి తీసుకు వెళ్ళేవారు ".  * " మా పరీక్షలు మొదలు అయ్యేరోజు అమ్మ తప్పకుండా స్వీట్ చేసి పెట్టేది." * " నా పుట్టిన రోజున అమ్మ రోజంతా ఓ పండగలా చేసేది. ఆ రోజు ఓ ఫోటో తీయించేది. నా మొదటి పుట్టిన రోజునించి, వరసగా అన్ని పుట్టిన రోజు ఫోటోలు ఒక ఆల్బం చేసింది. " ఇలా మనలో చాలామందికి, ఇలాంటివే ఎన్నో జ్ఞాపకాలు, తీపిగా గుర్తుండిపోయి వుంటాయి. అవి ఎప్పుడు గుర్తుకు వచ్చినా ..ఆనందం తన్నుకు వచ్చేస్తుంది. పసిపాపగా మారిపోయి అమ్మా, నాన్నల చుట్టూ మన మనసు పరిగెడుతుంది. అదిగో అదే నేను చెప్పే బహుమతి. ఎన్ని ఏళ్ళు అయినా పాడవని బహుమతి. ఎప్పటికి మనతో వుండే బహుమతి. మనం కూడా అలాంటి బహుమతి పిల్లలకి ఇస్తే చాలు. అందుకు మనం చేయాల్సిందల్లా కొంచెం శ్రద్దగా ఆలోచించి ఆ బహుమతుల్ని నిర్ణయించుకోవటం . ఉదాహరణకి కొన్ని చెబుతా ..మీరు ఇంకా అలోచించి మంచి బహుమతుల్ని సిద్దం చేయండి మీ పిల్లలకి. 1. పిల్లల పుట్టిన రోజుని ఎంత ప్రత్యేకంగా చేస్తామో కదా. అయితే పిల్లల చిన్నప్పటి నుంచి ఆ పుట్టిన రోజున పాటించే కొన్ని విధానాలని నిర్ణయించుకుని ఎప్పటికి, వాటిని తుచ తప్పక పాటించాలి. ఆ రోజు ఉదయాన్నే నిద్ర లేపే ముందు వాళ్ళ మంచం నిండా  బెలూన్లు వుంచటం. వాళ్ళకి కొన్న బహుమతుల్ని అక్కడక్కడా దాచి వెతుక్కోమనటం, ఇలా ...చిన్న చిన్న విషయాలనే చాలా ముఖ్యమైనవిగా ప్రతి సంవత్సరం పాటించటమే మనం పిల్లలకి ఇచ్చే బహుమతి. అంటే ఓ ఆచారం అంటారు చూసారా, తప్పక పాటించి తీరేది అలా వుండాలి కొన్ని కొన్ని . 2. పుట్టిన రోజున పిల్లలకి ఏంతో ప్రత్యేకం గా వుంటుంది. ఎందుకంటే వాళ్ళకి నచ్చిన బహుమతులు, ఇంకా మనం చేసే హడావుడి .ఇవన్నీ ఆ రోజుని ప్రత్యేకమైనవిగా మారుస్తాయి. అలాంటి రోజులు ఇంకో రెండు అయినా వుండాలి. పిల్లలు స్కూల్ మొదలయ్యే రోజు. అలాగే పెద్ద పరీక్షలు అయిపోయిన ఆఖరి రోజు. పరీక్షలు అయిపోయే ఆఖరి రోజున పిల్లల స్కూల్ కి వెళ్లి, వాళ్ళ ఫ్రెండ్స్, టీచర్స్ తో పిల్లల కి ఫోటో లు తీయటం, ఫ్రెండ్స్ అందరికి వీళ్ళతో చిన్న చిన్న బహుమతులు, లేదా చాక్లెట్స్ ఇప్పించటం. అలాగే ఆ రోజున వాళ్ళని బయటకి తీసుకు వెళ్ళటం. ఎగ్జామ్స్ కి బాగా చదివారని గిఫ్ట్స్ ఇవ్వటం. ఇవన్నీ ఆ రోజుని ప్రత్యేకం గా మారుస్తాయి. పిల్లలు ఆ రోజు కోసం ఎదురు చూసేలా చేస్తాయి. అదే మనం పిల్లలకి ఇచ్చే విలువైన బహుమతి. " జ్ఞాపకాలు. " 3. అలాంటి జ్ఞాపకాలు పిల్లలకి ఇంకా ఎన్నో ఇవ్వచ్చు. రోజు వారి జీవితం లో కూడా. ఒక్కసారి అలోచించి చూడండి. పిల్లలని నిద్రలేపటం నుంచి, రాత్రి పడుకునే ముందు కథ చెప్పటం దాకా.. ఒకరోజు చేసి, ఒక రోజు చేయక కాదు. పిల్లలకి తెలియాలి, అమ్మ ఇప్పడు ఇలా చేస్తుంది అని. దాని కోసం వాళ్ళు ఎదురు చూడాలి. " ఈ రోజు ఆదివారం, అంటే నాన్న నాకు అన్నం తినిపిస్తాడు. " అనే చిన్న జ్ఞాపకం పిల్లలకి ఎంతో ప్రత్యేకం గా వుంటుంది. ఇలా ఎన్నో, ఎన్నో... మన కంటి పాపలకి మనం ఇవ్వగలిగే అపురూప మైన బహుమతులు  శ్రమ లేనివి, ఖర్చు లేనివి.. కాని ఎంతో విలువైనవి. ప్రేమని ఓ బహుమతి గా మార్చి ఇద్దాం. అది జ్ఞాపకం గా వారి గుండెల్లో నిలిచిపోయి వారికి జీవితాంతం సంతోషాన్ని అందిస్తుంది. అమ్మ, నాన్నలుగా మనం కోరుకునేది కూడా అదేగా. ఎప్పటికి మన పిల్లలకి సంతోషాన్ని ఇవ్వగలగాలి, మన జ్ఞాపకాలు వారికి బరోసా కావాలి. పసితనం వారి గుండెల్లో బంది కావాలి. అందుకే జ్ఞాపకాలని బహుమతిగా అందిద్దాం. మన ప్రేమని చేతలలో చూపిద్దాం. -రమ

అమ్మ తింటే పిల్లలూ తిన్నట్టే

అమ్మ తింటే పిల్లలూ తిన్నట్టే అమ్మకి పెద్ద ఛాలెంజింగ్ ఏమిటీ అని అడిగితే ఎవరైనా టక్కున చెప్పే సమాధానం ‘‘పిల్లలకి తినిపించడం’’ అనే. మనం ఏదైనా పెట్టబోతున్నాం అని తెలిస్తే చాలు పెదాలు రెండూ మూసి వద్దు అంటారు. కుక్కబోతే కెవ్వుమంటారు. ఆ సమయంలో ఎంత కోపం వస్తుందో అమ్మకి. తిని, ఎంత ఎంతైనా అల్లరి చేయరా బాబూ అని బతిమాలుతుంది అమ్మ. అసలు వాళ్ళ ఆకలికి ఎలా ఆగగలుగుతున్నారో తెలిస్తే బావుండును... మనమూ డైటింగ్ చేయచ్చు అనిపిస్తుంది. ఇలా పిల్లలకి తినిపించడంలో ఇబ్బందులు ఎదుర్కునే అమ్మలు పిల్లల చిన్నతనంలోనే జాగ్రత్తపడాలి అంటున్నారు ఇటీవల ఈ విషయంపై అధ్యయనం చేసిన నిపుణులు. పిల్లలు అన్నిరకాల పళ్ళు, కూరగాయలు తినాలంటే, అన్ని రుచులని ఇష్టపడాలంటే అమ్మ తను గర్భంతో వుండగా వాటిని ఎక్కువగా తినాలిట. అలాగే పిల్లలు పుట్టాక, పాలు ఇస్తున్నప్పుడు కూడా ఆ పళ్ళని, ఆకు కూరల్ని ఎక్కువసార్లు తీసుకుంటూ వుండాలిట. ఇదేం లింకు అంటారా? బిడ్డకి పాలిచ్చే తల్లి తినే ఆహారంలోని రుచి పాల ద్వారా పిల్లలకి చేరుతుందిట. ఇలా తల్లి ఎక్కువగా తినే పళ్ళు, కూరగాయల రుచికి పిల్లలు త్వరగానే అలవాటు పడిపోతారుట. ఈ విషయాన్ని అధ్యయనం చేయటానికి నాలుగు నుంచి ఎనిమిది నెలల మధ్య ఉండే 45 మంది పిల్లలని తీసుకుని వారిలో 20 మందికి వాళ్ళ అమ్మలు ఎక్కువగా తీసుకునే ఆహారాన్ని ఇచ్చినప్పుడు వెంటనే తినటానికి ఇష్టపడటం గుర్తించారు. అలాగే వేరే కొత్త రుచులు  ఇవ్వటానికి ప్రయత్నిస్తే మొహం చిట్లించి చక్కగా ఉమ్మేసారుట ఆ పిల్లలు. ఇంకో విషయం కూడా తెల్సిందండోయ్. ఈ అధ్యయనంలో కొంతమంది పిల్లలకి వాళ్ళు వద్దంటున్నా రోజూ అదే ఆహారాన్ని ఇవ్వటానికి ప్రయత్నిస్తూ వుంటే ఓ 15 రోజులకి నెమ్మదిగా వారు ఆ ఆహారాన్ని, ఆ రుచిని ఒప్పుకోవడం గమనించారు నిపుణులు. అంటే పిల్లలు ఇష్టపడటం లేదంటూ పెట్టడం మానెయ్యకుండా రోజూ ప్రయత్నిస్తూ వుంటే వాళ్ళు తప్పకుండా ఆ రుచిని ఇష్టపడటం మొదలుపెడతారుట. కాబట్టి పిల్లాడికి నచ్చదంటూ పళ్ళు, కూరగాయలని పక్కన పెట్టేసి, ఇష్టం అంటూ ఏ పెరుగు అన్నాన్నో పెట్టే తల్లులు ఇక పట్టువదలని విక్రమార్కుల్లా పిల్లల వెంట పడాల్సిందే. పళ్ళు, కూరగాయల వంటివి ఆరోగ్యానికి మంచిదని అందరికీ తెల్సిందే. పిల్లలు పాలు మానేసి ఘనాహారానికి మారినప్పుడే అన్ని కూరగాయలని, పళ్ళని పిల్లలకి రుచి చూపించాలిట. చిన్నతనంలోనే పిల్లలని అన్ని రుచులకి అలవాటు చేయటం సులువుగా వుంటుందిట. పెద్దయినకొద్దీ రకరకాల రుచులకి అలవాటుపడి తొందరగా దేనినీ ఇష్టపడరు. ఈ విషయంలో నిపుణులు చేసే సూచన పిల్లలకి ఎంత త్వరగా వీలయితే అంత త్వరగా ఆరోగ్యకర ఆహారాన్ని అలవాటు చేయండి. పిల్లలకి నచ్చదంటూ ఏ ఆహారాన్నీ ఇవ్వటం మానెయ్యవద్దు. మళ్ళీ మళ్ళీ ప్రయత్నిస్తే వాళ్ళు తప్పకుండా ఇష్టపడతారు.  పాలిచ్చే తల్లులు అన్ని రుచుల ఆహారాన్ని తప్పకుండా తినాలి. ఇవండీ పిల్లలు సులువుగా అన్నీ తినాలంటే నిపుణులు సూచించిన మార్గాలు. పిల్లలని ఆరోగ్యవంతులుగా మార్చడం అమ్మ చేతిలోనే వుంది... ప్రయత్నించండి. -రమ

Dealing with Insecurity in Children

  Dealing with Insecurity in Children   Your child plays well with friends of older age and of the same age...you thought your child is a friendly-natured person, and that he/she will make you proud when others tell you that your child plays well with other children, with no toy wars. As long as your child was meeting the same old friends, he/she got used to, it was pretty fine...but things changed when you brought your little one to a different city or to your family abroad, and there they meet the younger cousins.....the first few days go smoothly, you all will be so mesmerised to see the love and bonding between the kids...but one fine day, the elder cousin hits the younger and the tension kicks off. Day by day, they become adamant, if the younger cousin is a toddler, he/she will retaliate and the fight begins. They even bite eachother, they push eachother...what not...leave aside spending happy moments with family, one of you has to sit watching over the kids, every minute. Turn to others and things will worsen here, such busy will the kids keep you. You may find yourselves disappointed by your child for hitting and biting the other little one so often, you will sit frustrated and irate with the situation, thinking you have become a Mom who shouts and scolds her own child so often. Where did it go wrong?   We as  new and first time parents may not expect this strange behaviour in our toddlers and 3 yr olds, but it is obvious when they find someone younger, grabbing more attention from all. They feel so insecure when everyone around pays more attention to the younger sibling or younger cousin. Specially, when they find their own parents caring for the younger one, its even worse. That feeling of not-cared-for forces the innocent child to hurt the younger sibling or cousin. You cant find fault with them...make sure to treat both equally, not giving instructions to the elder one always such as 'dont touch him', 'dont take her toys', 'be careful', 'why did you snatch his treats' etc....and always make sure to introduce children of every playful age to your child inorder to make them aware of how to deal with other kids, this will prepare your child for a younger sibling or a memorable sweet time with a younger cousin. - Prathyusha Talluri

పిల్లలకు బాధ్యత నేర్పడం పెద్దల బాధ్యత

  పిల్లలకు బాధ్యత నేర్పడం పెద్దల బాధ్యత ‘‘నీకస్సలు బాధ్యత తెలియదు’’... మనం తరచుగా పిల్లలతో అనే మాట ఇది. మనం అలా అనగానే ఏం చేయాలో తెలియక బిక్కమొహం వేస్తారు పిల్లలు. ఆ పదానికి అర్థంకాని, అలా మనం అనకుండా ఉండాలో ఏం చేయాలో కానీ తెలియని వయసు వారిది. అందుకే ‘బాధ్యత’ లాంటి  పెద్ద పదాలు వాడకుండా ఆ విషయాన్ని వాళ్ళకి అర్థమయ్యేలా చెప్పటం అలవాటు చేసుకోండి అంటున్నారు పిల్లల మానసిక నిపుణులు. అందుకు వారు చేస్తున్న కొన్ని సూచనలు ఇవే. 1. పిల్లలకి తల్లిదండ్రులే రోల్ మోడల్స్ కాబట్టి ఉపన్యాసాలు ఇవ్వడం మానేసి పిల్లల నుంచి ఏం ఆశిస్తున్నారో దాన్ని మీరు ఆచరణలో పెట్టండి అంటున్నారు నిపుణులు. మీరు పదేపదే చెప్పినదానికన్నా, చేసినది పిల్లల మనసులపై ఎక్కువ ప్రభావాన్ని చూపిస్తుంది. దారు దానిని తెలియకుండానే అనుసరిస్తారు అంటున్నారు వీరు. 2. పిల్లలు ఓ పనిని పూర్తి బాధ్యతతో చేయాలని మీరు ఆశిస్తే మొదట వారితో కలసి ఆ పనిని మీరూ చేయండి. ఉదాహరణకి రోజూ ఈ సమయం నుంచి ఈ సమయం దాకా చదువుకోవాలి. అని పిల్లలకి చెప్పినప్పుడు ఆ సమయంలో వారితోపాటు మీరూ పక్కన కూర్చుని చదివించండి. అది వారికి అలవాటుగా మారేదాకా అలా చేయాల్సిందే. ఒకవేళ అలా వారు చెప్పిన సమయానికి చదువుకోకపోతే మీరెలా స్పందిస్తారన్న విషయాన్ని కూడా వారికి ముందే చెప్పాలి. అయితే ఒక్కమాట... అది బెదిరింపులా వుండకూడదు. 3. ఇక పిల్లలకి చిన్నచిన్న పనులు చెప్పడం, వారి పనులు వారే చేసుకునేలా ప్రోత్సహించడం, వాటిని తేలిగ్గా ఎలా చేసుకోవచ్చో చెప్పడం... ఇవన్నీ పిల్లలకి బాధ్యతగా వుండటం ఎలాగో చెప్పడంలో భాగమే. ఉదయం స్కూలుకి టైంకి వెళ్ళాలంటే రాత్రే బ్యాగు సర్దుకోవడం, యూనీఫాం రెడీ చేసుకోవడం, షూ పాలిష్ వేసుకోవడం... ఇవన్నీ ఓ క్రమపద్ధతిలో ప్రతిరోజూ చేసుకునేలా పిల్లలకి అలవాటు చేయాలి. 4. పిల్లలు వాళ్ళ పని వాళ్ళు చేసుకోవాలని మనం ఆశించడంలో తప్పేం లేదు. కానీ, ఏ వయసు పిల్లల నుంచి ఎంత బాధ్యతాయుత ప్రవర్తనని ఆశించవచ్చు అన్న అవగాహన వుండాలి మనకు. పిల్లల వయసును బట్టి వారికి పనులు చెప్పాలి. 5. పిల్లలు ఒక్కోసారి మర్చిపోయో, లేకపోతే చిన్నతనం వల్ల ఆ పనులని తేలిగ్గా తీసుకోవడమో చేస్తారు. అలాంటప్పుడు చాలా ఘోరమైన తప్పు చేసినట్టుగా పిల్లలని నిందించకుండా మొదట్లో మనమే గుర్తుచేసి చేయించాలి. అలా ఎన్నిసార్లు  అన్న లెక్క లేదు. వాళ్ళు ఆ పనిని బాధ్యతగా ఫీల్ అయ్యి చేసేదాకా గుర్తుచేయడమే. 6. పిల్లలకి బాధ్యతగా వుండటం నేర్పించడంలో ఉన్న ఒక ముఖ్యమైన కిటుకు... మెచ్చుకోవటం. అదే పిల్లలకి హుషారునిచ్చే టానిక్. ‘అరె భలే చేశావే... మర్చిపోకుండా చేస్తున్నావ్’ లాంటి పదాలు వాడితే... ఆ మెప్పు దేనికోసమే వాళ్ళకి క్లియర్‌గా అర్థమవుతుంది. మళ్ళీ, మళ్ళీ ఆ మెప్పు మననుంచి పొందటానికి ప్రయత్నిస్తారు. బాధ్యత అనేది ఓ క్రమశిక్షణ. ఒక పనిని స్వంతంగా తన తీరుతో చేయటం. అవీ ఓ పద్ధతిలో. ఒక్కచోట ఆ పద్ధతి అలవాటు అయితే అది జీవితంలో అన్నిచోట్లా కనిపిస్తుంది. ఓ వ్యక్తి ఉన్నతంగా ఎదగడానికి అది చాలా అవసరం. మరి అంత ముఖ్యమైన విషయాన్ని పిల్లలకి నేర్పించేటప్పుడు తల్లిదండ్రులు ఎంత ఓపిగ్గా ఉండాలో ఆలోచించండి. మనం కూడా బాద్యతగా మన పిల్లలకి బాధ్యత నేర్పిద్దాం. -రమ

Say 'No' to pleasing Children with Treats

  Say 'No' to pleasing Children with Treats   Why do people force children to try a new food? Is it good or bad? Tricky questions...sometimes the answer is Positive, at times Negative and Harmful too....when i say 'People', i mean every other person except Parents..parents know best about their own chuldren and their health. Whether the child has any food allergy or not, it is best to let the parents decide about introducing a new kind of food item. My child was perfectly fine with no food reactions, she was not so delicate with trying new food items. I had total control on her food intake, etc...i brought my 3 year old toddler to India for a 3-month trip. I had my own worries about Climate, as it was end of winter...but i never expected i had to see my child facing a major Food poisoning episode just 2weeks of our arrival. It all started with family members bringing all store bought food items to please my child, they even teased me that i dont pamper her. she was given 3-4 chocolates every day, and i was asked not to stop her.....she ate sweets and every other artificial foods. One morning, she woke up vomiting 8 times, i realised she had eaten a red colored strawberry kind of sweet. The following 2 weeks she struggled to take medicines galore to relieve her food poisoned tummy. I remember i strictly told my family not to give her those sweets, they were careless..... Why was i so helpless...those family members were my husband's parents. I couldnot argue with them and so my child suffered. One month passed and even today they offer sweets and savory to her......my own parents dont do that, they care for my thoughts and my child. Why the difference and the negligence? Should we be assertive and create a drama ( according to others) for just a silly food item or keep quiet and make sure our children are safe?! Because parents are strict and careful, these overly- smart kids go to grandparents and others tricking them for treats!! How to handle this tough and strangely troublesome situation?! - Prathyusha Talluri

ఇలా ఎత్తుకోండి.. హత్తుకోండి..

   ఇలా ఎత్తుకోండి.. హత్తుకోండి..   అమ్మ కాగానే అమ్మాయి మనసులో కలిగే భయాలు, వచ్చే సందేహాలు ఎన్నో! క్రితంసారి అందులో కొన్నిటికి నిపుణులు చెప్పే సలహాలు ఏంటో తెలుసుకున్నాం కదా. ఈరోజు మరికొన్ని ముఖ్యమైన విషయాల గురించి చెప్పుకుందాం. పాపాయిని ఎలా ఎత్తుకోవాలి? చంటి పాపాయిని చూస్తే ఆనందంగానే వుంటుంది. కానీ, ఎత్తుకోవాలంటే భయం వేస్తుంటుంది. ఎక్కడ తనకి ఇబ్బంది కలుగుతుందో అని. కొంచెం చిన్న చిన్న జాగ్రత్తలు  తీసుకుంటే అప్పుడే పుట్టిన పాపాయిని ఎత్తుకోవటం కష్టం కాదు. చంటి వాళ్ళని ఎత్తుకునేటప్పుడు ఒక చేయి  తన మెడని సపోర్ట్ చేస్తూ వుండాలి ఎప్పుడూ.  ఇంకో చేయి నడుము కింద  వుండాలి. ఒక్క మాటలో చెప్పాలంటే " T " ఆకారంలో వుండాలి మన చేతులు పాపాయిని ఎత్తుకునేటప్పుడు. మెడ కింద చేయి అడ్డంగా, నడుము కింద చేయి నిలువుగా... రెండు చేతులూ అడ్డంగా పెట్టి నప్పుడు పూర్తి గ్రిప్ వుండదు . అప్పుడు గుండెలకి దగ్గరగా పెట్టి పట్టుకోవాలి సపోర్ట్ కోసం. పాపాయిని చేతులలోకి తీసుకునేటప్పుడు చాలా జాగ్రత్త అవసరం. సున్నితంగా వుండే పాపాయి మెడ కింద మొదట చెయ్యి వేసి అప్పుడు పైకి లేపాలి. సాధారణంగా పాపాయితో పాటు కింద బట్టని కూడా పట్టుకుని ఎత్తుకుంటారు చాలా మంది. అలాంటప్పుడు కొంచెం జాగ్రత్త అవసరం. స్నానం చేయించాక, మాలిష్ చేసాక... ఇలాంటి సందర్భాలలో పాపాయిని ఎత్తుకునే  ముందు మన చేతులు పొడిగా ఉండేలా చూసుకోవాలి. నూనె చేతులతో ఎత్తుకోవటం మంచిది కాదు . అలాగే ఎత్తుకుని నడిచేటప్పుడు మన ఎడమ మోచేతి మడతలో పాపాయి మెడ వుండాలి, కుడి చేయి తల వరకు అడ్డంగా సపోర్ట్ చేస్తూ పట్టుకోవాలి.  పాపాయికి గాలి తగులుతోందా, లేదా. అలాగే ముక్కు నొక్కుకుందా  వంటివి చూసుకుంటూ వుండాలి. అన్నిటి కంటే ముఖ్యం... చంటి పిల్లలని ఎత్తుకునే  ముందు చేతులు శుభ్రంగా కడుక్కోవడం మర్చిపోవద్దు. ఈ చిన్న, చిన్న జాగ్రత్తలతో  ముద్దుగారే చంటి పాపాయిని దగ్గరకు తీసుకుని ఆ ఆనందాన్ని మనసు నిండా ఆస్వాదించండి. -రమ

బుజ్జి పాపాయి బాడీ లాంగ్వేజ్

బుజ్జి పాపాయి బాడీ లాంగ్వేజ్ అప్పుడే పుట్టిన పాపాయిని చేతుల్లోకి తీసుకోగానే... అప్పటి వరకు ఎన్నెన్నో పాత్రలని సమర్థవంతంగా పోషించి, అందరినీ మెప్పించిన అమ్మాయి కూడా బేలగా మారిపోతుంది. ఆ పసిప్రాణాన్ని ఎలా ఎత్తుకోవాలి, పాలు ఎలా త్రాగించాలి, బొజ్జ నిండిందా, లేదా? ఎలా తెలుసుకోవటం? మళ్ళీ ఆకలి వేస్తే ఎలా తెలుసుకోవాలి? ఇలా ఎన్నెన్నో ప్రశ్నలు తనని ఉక్కిరిబిక్కిరి చేస్తుంటాయి. అప్పటికీ ఇప్పుడు చాలాచోట్ల కాబోయే అమ్మ - నాన్నలకి క్లాసులు చెబుతున్నారు, డైపర్ కట్టడం నుంచి, పసిపిల్లలకి ఎలా స్నానం చేయించాలనే వరకు చెబుతున్నారు. అయినా సరే చాలామందిలో ఎన్నెన్నో సందేహాలు ఉంటూనే ఉన్నాయని అని అంటున్నారు డా. అనుపమ. డాక్టర్ అనుపమ పసిపిల్లల వైద్యురాలు.  తల్లి కాబోయే ప్రతీ స్త్రీ అడిగే ప్రశ్నలు ఇంచుమించు ఒకేలాగే ఉంటాయని చెబుతున్నారు. అలా ఆమెకు తరచుగా ఎదురయ్యే ప్రశ్నలకి - సమాధానాలు ఈవిధంగా చెప్పారు. 1) పసిపిల్ల బొజ్జనిండా పాలు సరిపోయాయో లేదో అని బాధపడనక్కరలేద్దు.  బొజ్జ నిండకపోతే తనే ఏడుస్తుంది. బొజ్జనిండితే  హాయిగా నిద్రపోతుంది. 2)  పిల్లలు గుక్కలు పెట్టి ఏడుస్తుంటే ....రెండు చేతులతో పిల్లల చెవులు గట్టిగా మూస్తే - గుక్క తిప్పుకుంటారు. అప్పుడు వాళ్ళని బయట చల్లటి గాలిలో తిప్పితే ఏడుపు ఆపుతారు. 3) పిల్లలకి పడుకుని పాలు ఇవ్వకూడదు, పట్టకూడదు. కూర్చుని పాలు ఇచ్చి, ఇచ్చిన తరువాత భుజంపై వేసుకొని తేనుపు వచ్చాక పడుకోబెట్టాలి. ఈవిధంగా చెయ్యకపోతే పిల్లలు తాగిన పాలు కక్కే ఇబ్బంది ఉంది. 4) డైపర్ మార్చినప్పుడు శుభ్రంగా కడిగి, పొడిబట్టతో తుడిచి గాలికి ఆరనిచ్చి, పౌడర్ రాసి, అప్పుడు డైపర్ కట్టాలి. ఈవిధంగా చేస్తే, పిల్లలకి ఒరుపులు ఉండవు. పిల్లలని ఎంత శుభ్రంగా చూస్తే, అంత ఆరోగ్యంగా ఉంటారు. -రమ

Jealous or Insecure Child

  Jealous or Insecure Child   You and your child at home....a very comfortable atmosphere...there is Mom's complete attention, with no competition, no threat...you are so confident that your child will be the best child in Town when you visit your friends or relatives abroad or in another city. A day or two after you reach there, things still look the same and greener. But as days go by, your child settles and notices that your attention is being diverted and not being dedicated. Thats when the worry begins. Your child maynot be able to express all these complicated feelings but the fact is, however kind and friendly your child is, soon as he/she notices another child grabbing your interest and attention, the child feels insecure and gets hurt. All these feelings meddle with eachother and the next day, the nagging, taunting starts and finally your child attacks the other child by hitting, biting, pushing etc.... We cant find fault with our children, we just have to cope with it, make sure the other child doesnot get hurt, keep an eye on them everytime they are together, day by day we have to gently explain to the child that Mom and Dad are still his/her Best friends and that they are only being good to the other child, that they havenot forgotten to care for their own child. Simultaneously, we have to observe and analyse what makes our child irate and feel jealous. Once that is known, we have to slowly build and make things better. And things can be made better, depending on the age of the child, as their understanding levels are different too. Sametime, we cant let our children feel jealous everytime they mingle with other kids...they need friends and company too. This should not repeat with siblings....and so working on every behavioural aspect of our children is crucial...Jealousy and insecurity are things to be not existing in our lives, specially during a child's developmental stages. - Prathyusha Talluri

Dealing with your child's irritations

  Dealing with your child's irritations   Growth spurts bring irritated behaviours. The child goes through many mood swings. During these times, neither your child nor you, know how to handle the new changes in behaviour, changes in moods. Both parents and children tend to become so irate that the family balance can catch fire so quickly, children behave so ridiculously, parents cant understand the reason behind the child's odd behaviour, as they have never dealt that pattern earlier, either of the parents gets frustrated, the other becomes disinterested or demotivated, totally the family is in a bad mood. But, if the parents are prepared to tackle growth spurts, it is not difficult to face these changes. Ofcourse, it is not easy to deal with anything new,the first time but you are prepared if you learn about it ahead. Children become too active or irate, they cry easily, they get annoyed quickly for no reason, they also tend to be assertive and adamant, as changes in growth stages bring mood swings and behavioural changes too. Studying other children or doing some good research at every stage of parenting is the best solution to handling stress during a child's growth spurts or in dealing with milestone side-effects. Sametime, not every child behaves similarly, hence, parents cant expect the same behaviour with every child of their own or in comparison to other's children. Avoiding comparisons and forcing your child to behave the same way as your friend's 'so-called well-behaved' super kid is, definitely, not the right thing to do. Understand that our children face many challenges while growing. Sometimes, parents cant understand what they speak, how they feel, what they want...imagine what level of frustration an adult goes through if we are in their shoes. Understanding the challenges the child faces and pushing forward peacfully is the right attitude. Dont be annoyed at your child, dont expect your child to adjust to your requirements, always. Put yourselves in their shoes and imagine. Very soon, even your naughty irate toddler who irritated you badly, an hour ago, will say, 'you are my best friend' and it will make your life look so 'Beautiful' and 'Stress-free'. - Prathyusha Talluri

పిల్లల్ని కొట్టకండి.. ప్లీజ్...

  పిల్లల్ని కొట్టకండి.. ప్లీజ్...   మీ పిల్లలు మంచి తెలివితేటలతో వుండాలంటే వారిని అస్సలు కొట్టద్దు అంటున్నారు పరిశోధకులు. సాధారణంగా పిల్లలు తప్పు చేస్తే ఓ దెబ్బ వేస్తుంటారు పెద్దవాళ్ళు . అయితే అలా తరుచుగా దెబ్బలు తినే పిల్లల్లో తెలివితేటలు మందగించటం గమనించారు ఓ అద్యయనంలో. న్యూ హ్యంప్‌ష్యర్ యూనివర్సిటీ అధ్యయనకర్తలు రెండు నుంచి నాలుగేళ్ళ వయసున్న కొంతమంది పిల్లలను ఎంచుకుని 5 ఏళ్ల పాటు వారి జీవన శైలి, తల్లిదండ్రులు వారితో వ్యవహరించే తీరు, వారంలో ఎన్నిసార్లు పిల్లలు పెద్దలతో దెబ్బలు తిన్నారు...వంటి అంశాలని పరిశీలించారు. అలాగే వాళ్ళ ఐ క్యూ స్థాయిలను పరీక్షించారు. పిల్లలు తప్పు చేసినప్పుడు మంచి మాటలతో నచ్చ చెప్పిన పిల్లలతో పోలిస్తే దెబ్బలు తిన్న పిల్లల్లో తెలివితేటలు తక్కువగా ఉన్నాయని తేలింది. పిల్లలని ఎంత తరుచుగా కొడితే అంత వేగంగా వారి ఐ క్యూ స్థాయులు తగ్గుతాయని కూడా తేలింది ఈ అధ్యయనంలో.  ఈ పరిశోధనలో బయటపడిన అంశం మనల్ని ఆలోచనలో పడేస్తోంది. పిల్లలని గట్టిగా అదిలించినా, అరిచినా, కొట్టినా వారి చిన్న మనసులు నొచ్చుకుంటా యని, వారి మానసిక ఆరోగ్యం మీద దాని ప్రభావం పడుతుందని మనకి తెలుసు. అయితే వారి తెలివితేటలు మీద మన ప్రవర్తన ప్రభావం పడుతుంది అని తెలిశాక... మన కోపాన్ని తగ్గించుకు తీరాల్సిందే.  పిల్లల మనసు, మెదడు రెండింటి మీద మన కోపం ప్రభావం ఎంత వుంటుందో చూసారుగా. పిల్లలు మొండిగా వుంటే దానికి కారణం తెలుసుకోవాలి. వారి పేచీల వెనకున్న అర్థం తెలిస్తే వారిని బుజ్జగించటం సులువు అవుతుంది. అలాగే పెద్దవాళ్ళం మనమే మన కోపాన్ని అదుపు చేసుకోలేక పోతే పిల్లలకి ఎలా వస్తుంది. కాబట్టి పిల్లలు ఎదురు సమాధానాలు చెప్పినప్పుడు కొంచెం ఓపిక పట్టి నచ్చచెబితే వారికి మంచి చేసిన వాళ్ళు అవుతారు. ఆలోచించండి. -రమ   

Our Children and In-Laws

Our Children and In-Laws   Why do our children behave against us when they meet their paternal Grand parents?! A big Question mark. Suddenly, they start nagging, crying, getting irate at everything we say, and then the Mother-In-law says, 'this is not the way you raise a child, Listen to me.' ......dont mind taking parenting suggestions from MIL but this is not the way...soemtimes, our children put us in a spot we cant escape and clarify. Whether they behave in such a manner at the Maternal Grand parents place or not is not so prominent, but we tend to notice and get cornered, specially when at the in-laws'. It could be due to the special attention our children receive from the grand parents, the correct reason, unknown. Right before your visit to the in-laws', everytime your child obeys you, follows your instructions, amd helps you with the simple chores even at a younger age, you feel so confident and proud, thinking your child will behave the same there too and people will praise your child.....but the whole story changes as they arrive at the Grands'. They eat with them, they sleep beside them, suddenly you are not their best friend, you are someone they dont like, and you are definitley not the Perfect Mom, you thought you are, amd your friends praised you for. Whether you deserve this shock is a dilemma, why it happens with most of us is yet another strange thing.....is it only our feeling? Can this feeling be avoided? Is it something our children do intentionally? So many questions. But we get mocked by our Mother-in-laws on our Parenting skills....not an easy to handle, easy to forget, yet another uncomfortable feeling!!!   - Prathyusha Talluri

Others Nagging at your Child

  Others Nagging at your Child      Have you come across people who nag at your child's behavior? If not, you are so lucky to have friends and relatives who are pleasant. Many of us, have noticed and gotten irate with others nagging at our child's cry, loud voice, etc. People who complain about other children and dont agree that such behavior exists in their own children are troublesome. Forget about our children and their constant nagging in the public, it can be managed, but friends and relatives who make a fuss out of it are intolerable, definitely.  Ask them what their children did in their childhood, they will not have words! Some even dont mind making fun of their children, yet they love to nag about yours too.    They complain of your child's cry when he/she is crying due to tiresomeness, or due to ill-health, or when hungry and irate, or when they are at a new place among strangers....there is a genuine reason for a child's cry manytimes, which only a parent can understand and justify.    This time you ever encounter such a person, make sure to clearly tell them that you can handle your child on your own, that you dont need their help to discipline your child. It makes no sense in shouting at your child or disciplining him/ her in the other person's presence, just because they had a silly complaint of your child's naughty behaviour, which according to you and everyone else was not so bad. Why should we hurt our children for someone else's hapiness...we can deal it at home, later. Keep such uninvited intruders at bay! Be your child's best guardian!!    - Prathyusha Talluri   

Precautions for a Child's General Safety and Health

    Precautions for a Child's General Safety and Health     Sometimes things that you watch happening in a movie or read in a book tend to happen to us. It is so scary when Something wrong happens to our children, no parent can handle that fear and stress. When we exist in the world, anything can happen if we are careless. Hence, staying prepared to face the most expected with respect to health and safety is extremely important.   Keeping your Best Pediatrician's number, The fire department number, Your trust worthy neighbor's most attentive phone number, An active first aid kit, Burns kit, Basic medicines such as Fever reducers, Rehydration kits, Vomiting reducer,Antiseptic cream, Anesthetic Liquid, Rubbing Alcohol,  A small ready to take bag with emergency necessities stocked up Any childproofing items based on the requirements at any new place you are visiting with the child. A small easy to carry bag of entertaining toys Some fruits ready always to be eaten when there is no time to cook or to be given to the child while you are cooking.   Most Children, until the age of 6-7, are highly curious about anything and everything. Due to pollution, and various viruses moving around.,parents have to be on their toes, ready always. Impatience and very rude behaviour with the spouse can force our children to behave naughty and irresponsible. After i burnt my hands due to inexpereince with my first and only child, i felt the need for any and all of the above listed items...we never know what could the world bring. Stay prepared with all the safety measures installed at home and ready to take action.    - Prathyusha Talluri  

Travel Anxieties

    Travel Anxieties   Parents are apprehensive when it comes to travelling with children below 5years of age. They plan, they book tickets, make reservations....they are all excited about the journey, but some kids are not always excited, somechildren are too excited about the trip that they cannot wait anymore. Based on the number of days in advance you spill the news of your small family's long trip. Especially if you have toddlers and children who are starting to speak and  understand, it gets so tricky while travelling internationally on long flights. Everyone knows that children become restless so easily. Preparing a child mentally for your upcoming trip is a very critical step. They expect it to be as good as playing at home, with all regular toys at a comfortable reach? Let your children know in advance that you have a trip coming up. If you spill the news of another child's presence during travel, your child will be too excited and by the time its the joourney day, she will tired of excitement.  And so, prepare your children, of any age group, that his/her freinds will not be able to come on the trip, and that they are gojng to meet new ones. Slowly tell the child all about good behaviour on-flight or on a cruise. / train. Ofcourse, children will be easy to handle with train journeys, necause of its way of operation. Children can get down a train and walk under a parsnts supervision. Flight and Cruise journey's could be too long get of them, and get a break. Carry more than enough light weight toys your child likes,. If your child understands instructions,  you can ask them to behave well with others, not to shout and nag, purchase 2-3 new todys and hide them to be shown only during the journey. Pack in advance for new or exciting toys for the return journey and hide them to show later, as you all will be tired and your child will start throwing away the old toys because he/she is bored of the old toys already. Purchase accesories like back-packs with child harness, etc to make your trip a grand success wihtout tensions and nagging.  Get prepared and get rid of travel anxieties!   - Prathyusha Talluri    

A Healthy Work Out During Pregnancy!

  A HEALTHY WORK OUT DURING PREGNANCY!     Congratulations to all the moms to be! Enjoy every moment of your life as you wait for your bundle of joy. As you must have heard from the people around you, you must take great care of yourself for a happy and a healthy life ahead with your baby. A major part of self care during pregnancy is, mild exercise to your body.  Consult your doctor before you start working out. Your exercise should be such that it keeps your heart pumping, manages weight gain and prepares your muscles without harming your baby. As you read further, this article will guide you with activities that will give you all the above mentioned benefits. These are not only healthy, but are also fun filled. Take a look! Walking may not seem to be an exercise but it is actually very beneficial for pregnant women. It is known to prevent knee and ankle jerks and is also safe to be continued throughout pregnancy. This is the easiest exercise that you can do whenever you want. Swimming is also a very good idea. Swimming during pregnancy can give some exercise to your large muscles while making you feel light under water. Enjoy the light experience and stay fit. For those who like aerobics, don't let pregnancy stop you. Just join a class for pregnant women and enjoy every move with a feeling of safety for you baby. Who said you cant dance in pregnancy? You can enjoy dancing too! But you have to make some changes so your enjoyment doesn't hurt your baby. Take care of yourself and the life inside you!        - Kruti Beesam  

The Language Challenge for kids abroad

The Language Challenge for kids abroad     Years ago, there were few countable families staying abroad...not many of them settled there either. However, everyother family these days, resides abroad, away from India. Giving birth to children in an alien country is a challenge, more difficult is overcoming the Language hurdles. Until the children are little and still growing up, before they start preschools, they seem to be 'our kids', i mean, we can call them 'Telugu Ammai' or 'Telugu Abbai', same as in everyone else's native language.....however, this situation changes within few weeks of the child's entrance into Daycare centres or Preschools.    Learning a new language is not easy for every child, this is the state when some children get confused, and find it difficult to continue speaking their own Mother Tongue. Whereas some children handle things easily, they even learn a new language and manage to speak both, at times, mixing both. Parents of some children often complain that their child has not been speaking atall or staying dull, at the same stage when other children are learning to speak......encountering multiple languages is the issue. Children usually learn thier first language from parents, and when they notice the parents speaking a different language outside, they sit wondering how Mom and Dad are speaking an unknown language. This happens even with children of parents who have separate Mother Tongues. According to a child, When Mom speaks a different language, they want to learn it too.          To overcome this challenge, it is best to continue speaking only one Mother Tongue at home. make sure to ask the child reply to you or express to you only in the same language you taught. Mingle with more families with children of the same language. Encourage even other children of that group to speak your native tongue, atleast when you all meet up. If affordable and feasible, taking the child to your native place, more often before the child crosses 6-7 years of age helps them to speak and like your language. It is not because the older generations or your families comment or tease your children, but because 'our Mother Tongue is the best language and means to express our feelings. We lack words and expressions that communicate our feelings when using a foreign language. I have personally seen children of the same family not understand every word that the parents or relatives speak when the happiest moments are shared, and they keep asking the Mom to translate for them, which is boring to everyone and the child misses the happiness and intimacy with the family. I am on the same path now, trying my best to ensure my child becomes and remains a 'Telugu Ammai'. Language teaches to express feelings and my native Language is the best. I am writing this in English just to help others of different languages with their childcare.   - Prathyusha Talluri