తలుపుల్ని తట్టడానికి చేయివేయడంతో లోపల గడియ వేయలేదు కాబోలు, వాటంతట అవే తెరుచుకున్నాయి.
లోపలకు అడుగు పెట్టీపెట్టగానే బెడ్ రూంలోని దృశ్యాన్ని చూస్తూనే దిగ్భ్రాంతితో కొయ్యబారిపోయింది ఇన్స్ పెక్టర్ ధీరజ!
* * * *
'' బాబుగారూ!''
అప్పటికి నాలగవసారి పిలిచిన వాచ్ మెన్ అబ్బులు కేకకు మరోసారి ఉలిక్కిపడ్డాడు రమేష్.
అప్పటికే మిగిలిన ఇద్దరు కూడా తేరుకున్నారు.
కళ్ళు చికిలించి మరీ చూశారు ఎదురుగా.
అంతకుముందు తమకు కనిపించిన నీలిమ టీచర్ కానీ....జుట్టు విరబోసుకున్న ఆకారం కాని కనిపించలేదు.
'' ఏంటి బాబూ! అందరూ బయటకు వచ్చి అలా చీకట్లో గుచ్చి గుచ్చి చూస్తున్నారు ఎవరయినా తోటలోకి వచ్చారా?'' ఆసక్తిగా అడిగాడు అబ్బులు.
''అబ్బెబ్బే .... ఇక్కడకు ఎవరు వస్తార్రా....అన్ని గుండెలు ఎవరికున్నాయి?''
అంటున్నాడన్నమాటేకాని అనిల్ గుండె వేగంగా కొట్టుకుంటూనే వున్నది.
మేకపోతు గాంభీర్యం ప్రదర్శిస్తున్నాడన్న మాటే కానీ వెంకట్ పరిస్టితి కూడా ఇంచుమించు ఆ ఇద్దరికీ ఏమీ తీసిపోవడంలేదు.
''ఏరా....ఒట్టి చేతులతో వచ్చావు?'' కోపంగా ఉరిమాడు రమేష్.
''ఎంత మాట బాబూ! ఊరికినే రావడమే....వస్తే ఏటవుద్దో నాకు తెలవదా ఏంటి? మంచి సరుకునే పట్టుకొచ్చాను. బెడ్ రూమ్ లో మీ కోసం ఎదురుచూస్తుంది'' వెర్రి నవ్వు ముఖాన పులుముకుంటూ చెప్పాడతను.
ఆ మాట వినడంతో అంతవరకూ పడిన టెన్షన్ ను మరచిపోయి వడివడిగా లోపలకు నడిచారు. గదిలో వున్న పదహారేళ్ళ పడుచుపిల్లను చూసీ చూడగానే....
'' వారెవ్వా....బ్యూటిపుల్....'' అని ముగ్గురూ కోరస్ గా అంటూ కళ్ళు పెద్దవి చేసుకొని మరీ ఆమెను ఆపాదమస్తకం చూస్తున్నారు.
''ఏరా .... చిలక కొట్టిన జాంపండేనా....లేక ఆకుచాటు పిందేనా?''
రమేష్ మాటలకు మరొకసారి వెకిలినవ్వుతో సమాధానమిచ్చాడు అబ్బులు.
'' రుచి చూడబోతూ నన్ను అడుగుతారేంటి బాబూ! ఈ వూరి అమ్మాయికాదు....ఇక్కడ వున్నా బంధువులను చూడటానికి వచ్చింది. సినిమాల్లో ఒంటరిగా వుండడం చూసి లైన్లో పెట్టి మీ దగ్గరకు తీసుకు వచ్చాను....ప్రేష్ సరుకు అంటే మీరు ముచ్చట పడతారని నాకు తెలుసు గదా....ఎంతయినా పడుచు పిల్ల కదా కాస్త రేటు ఎక్కువే అడుగుతుంది.''
'' ష్....అదేదో మేం చూసుకుంటాం....ఇక నువ్వెళ్ళు....తెల్లవారేదాకా ఇటువైపు రావొద్దు. అర్ధమయిందా?'' మత్తు కళ్ళతో ఆమె అందాలను ఆస్వాదిస్తూ చెప్పాడు రమేష్.
వాచ్ మెన్ అబ్బులు ఔట్ హౌస్ వైపు వెళ్ళిపోయాడు.
మరుక్షణమే ఆ గది తలుపులు మూసుకున్నాయి.
బెరుగ్గా చూస్తున్న ఆ అమ్మాయిని బెడ్ పైకి లాగి ముగ్గురూ చుట్టూ ముట్టారు. ఒకడు ఆమె పైట తొలగించాడు. మరొకడు బ్లౌజ్....మూడవవాడు ఎలాంటి ఆచ్చాదన లేని ఆమె పొట్టనే టీపాయ్ గా భావించి దానిపై గ్లాసులు, పుల్ బాటిల్ అమర్చి మూడు గ్లాసులలోకి వైన్ నింపాడు.
ముగ్గురూ గ్లాసు మీద గ్లాసు ఖాళీ చేస్తున్నారు.
మధ్య మధ్యలో ఆమె నగ్న శరీరాన్ని ఇష్టం వచ్చినచోట ముద్దు పెట్టుకుంటున్నారు....గిచ్చుతున్నారు....కొరుకుతున్నారు.
ఆమెకు వాళ్ళ చేష్టలు వింతగా తోచాయి, రానురాను వాళ్లకు మత్తు ఎక్కుతున్న కొద్దీ ఎంతెంత ఘోరంగా ప్రవర్తిస్తున్నారో పూర్తిగా అర్ధమయింది.
గాజుల చప్పుళ్ళు....గ్లాసుల చప్పుళ్ళలో కలసిపోయినట్టుగానే ఆమె బాధాపూరితమైన కేకలు వాళ్ళ ఆనంద హేలలో మిళితమై పోయాయి.
ఎదుట వున్నది సుకుమారమయిన ఆడపిల్ల అనే ఇంగితాన్ని సయితం మరచిపోయి అత్యంత పాశవికంగా ఆమెను హింసిస్తూ తమ కోర్కెను తీర్చుకొంటున్నారు.
తమ రాక్షసక్రీడకు తట్టుకోలేక ఆ అమ్మాయి స్పృహ తప్పిపోయిందన్న విషయం కూడా గమనించకుండా ఒకరి తరువాత ఒకరు ఆమె నగ్న దేహంతో తెల్లవార్లూ ఆడుకుంటూనే వున్నారు.
చివరకు అలసి, సొలసిపోయిన ఆ ముగ్గురి శరీరాలలో ఏకాస్తో మైకం మత్తుని కలిగించడంతో ఆ మత్తులోనే నిద్రలోకి జారుకున్నారు.
తెల్లవారుజామున మూడు గంటలకు ఆ అమ్మాయికి మెలకువ వచ్చింది. కదలడానికి కూడా సహకరించనంటున్న అవయవాలను బలవంతాన స్వాధీనపరచుకుంటూ లేచి నిలుచున్నది. పంటిగాట్లు, గోళ్ళ రక్కుల్లు లేని స్థలమంటూ ఆమె ఒంటిపై ఎక్కడా లేదు. లేచే ఓపిక లేకపోయినా, ఒంటిమీద నూలుపోగు కూడా లేకపోవడంతో బిక్కచచ్చిపోతూ బట్టలు వేసుకుంది.
మనుషులై వుండి కూడా క్రూరమృగాల్లా ప్రవర్తించిన ఆ ముగ్గుర్నీ చూస్తుంటే ఆమెకు కంపరంతోపాటు అసహ్యం వేసింది. ఖాండ్రించి వాళ్ళ మీద ఉమ్మి, బయటకు వెళ్లబోయేదల్లా వెనుదిరిగి వచ్చి వాళ్ళ చొక్కాలను వెతికిందామె.
తన రేటుకన్నా ఎక్కువే వుంది. తనని ఇంత అమానుషంగా హింసించినందుకు వాళ్లకు తగిన గుణపాటం చెప్పాలనుకుని జేబులన్నీ ఖాళీ చేసి మరీ వెళ్ళిపోయింది.
ఆమె అటు వెళ్లిందో లేదో మరుక్షణంలోనే హోరుమనే ఈదురు గాలి మొదలయింది, కాని విచిత్రం ఏమిటంటే ఆ ఈదురుగాలి నగరంలో కాని , చుట్టుపక్కల కానీ ఎక్కాడా లేదు. కేవలం ఆ తోటలో మాత్రమే వుంది.