"రండి రండి రండి రండి రండి" అన్నాడు సంబరంగా, మా గుండెలు గుబెల్ మన్నాయిగాని ప్తెకిమాత్రం చిరునవ్వు నవ్వూతూ 'నమస్తే' అన్నాము.
"నమస్తే నమస్తే నమస్తే -కూర్చోండికూర్చోండి,కూర్చోండి" అన్నాడాయన. ఆయన కేదురుగ్గా ఉన్న బలి పిఠాలమీద కూర్చున్నాము.
"నేను చెప్తూనే ఉన్నానుకదా! ఎవర్తెనా వినిపించుకున్నారా? ఒక్క డయినా నా ఉత్తరాలు కేర్ చేశాడ? రాజీవ్ గాందికి స్వయంగా రాశాను. ఆ బ్రిటీష తొత్తుకొడుకులను నమ్మవద్దని- వాళ్ళతో దౌత్య సంబంధాలు తెగ తెంపులు చేసుకోవాలనినూ! విన్నారా? ఒక్కడయినా- విదేండుకిలా ఉత్తరాలు రాస్తున్నాడని ఎంక్వయిరీ చేశారా!లేదు! నిమ్మకు నిరెత్తినట్లు కూర్చున్నారు! ఇప్పడేమ్తెంది? ఆ బ్రిటీష దొంగ వెధవలే - జగ్ జిత్ సింగ్ చౌహాన్ నీ బాహాటంగా రెచ్చగోడుతున్నారు! ఖలిస్తాన్ నీ సమర్ధిస్తున్నారు. టెర్రరిజాన్ని పోషిస్తున్నారు. 'హిందూ'లో ఏమీ రాశాడో చూశారా?"
"చూశామండి-ఇప్పడే చదివి వస్తున్నాం" అన్నాడు సారధి చప్పన అబద్దమాడేస్తూ-
"అయితే ఎక్స్ ప్రెస్ చదివి వుండరు! ఎడిటోరియల్ లో ఏమీరాశాడు?- నేను రాజీవ్ గాందికి రాసిన వుత్తరంలో మెటరే వాడూ రాశాడు! అంటే అర్ధం ఏమిటి?"
"గొప్పవా ల్లంతా ఒకే విధంగా ఆలోచిస్తారాణి అర్ధం సార్-" అన్నాను నేను ఉత్సాహంగా.
"ఎగ్జక్ట్ లి! అయినాగాని జరుగుతుందేమిటి? నాలాంటి వాళ్ళ పుత్తరాలు చింపి అవతల పారేస్తారు. అదే ఇండియన్ ఎక్స్ ప్రెస్ వాడు రాస్తే జాహ్రత్తగా చదువుతారు. రియాక్టు అవుతారు. యేదోకటి చేస్తారు- వాటిజ్ డిస్ నాన్సెస్ ?"
"యస్సార్ - హారిబుల్ స్టేట్ ఆఫ్ ఎప్తేర్స్ " అన్నాడుసారధి అదే కొట్టాడాయన "చూడండి- అందులో ఏమీ రాశారో-"
"మీ పోను...." అన్నాడు సారధి ఈనాడు అందుకుంటూ.
"డోంట్ బాదర్ ఎబౌట్ మ్తె ఫోన్ -అదేప్పడూ మోగుతూనే ఉంటుంది-వాటేబోఎట్ శ్రీ లంకా? అదో పెద్ద తలనొప్పి వ్యవహారంగా తాయారవుతుందని, మన ప్రభుత్వం రాంగ్ స్తెప్ వేస్తోందని నేనప్పడే నాయుడుగారికి చెప్పాను చెప్పానో లేదో మీరే అడగండి- ఆయనింట్లోనే ఉంతారిప్పడు"
"అబ్బే- అదివరకే అడిగాను సార్- మీరు చెప్పారని ఆయన అప్పడే చెప్పారు-"
"సార్-మీ ఫోన్ ఓసారి -" అన్నాన్నేను పట్టు విడవని విక్రమార్కుడిలా.
అప్పుడు స్పృహలో కోచ్చాడాయన.
"ఏమిటి నా ఫోన్?"
"ఓసారి ఫోన్ చేయాలండి అర్జంటుగా"
"అలాగా! మరి వచ్చి ఇంతసేపయినా ఆ విష్యం చెప్పరేం? చేసుకొండి-చేసుకోండి-అస్సాంలో ఈరోజున పరిస్ధితి యేమిటో తెలుసా?"
"తెలుపండి" అన్నాడు సారధి కంగారుగా లేకపోతే ఇప్పుడు మళ్ళి ఆ విష్యం ఎక్కడ మొదలు పెడతాడోనని.
"తెలుసా?" ఆశ్చర్యంగా అడిగాడు.
"తెలునండి!"
"ఎలా తెలుసు? ఇవాళే టైమ్ ఆఫ్ ఇండియాలో ఆర్టికల్ వచ్చింది?"
సాదికేం చెప్పాలో తేలిక నావేపు చూశాడు.
"మీరే చెప్పారండి ఆ మధ్య!"
"నేనా? నేనూ ఇవళేగా ఆ ఆర్టికల్ చదివింది?" ఆశ్చర్యంగా అన్నాడు.
"ఏమోనండి! అయినా మీరు ఆర్టికల్ చదవాల్సిన పనేముందండి? పదిరోజుల తరువాత పేపర్ వాళ్ళు రాయబోయేది మిరివాలే చప్పగలరు."
ఆ మాటతో ఆయన మొఖం గర్వంగాతో వెలిగిపోయింది.
"ఆఫ్ కోర్స్ , ఆఫ్ కోర్స్-"
నేనిలోగా ర్తేల్వే ఎంక్వయిరీస్ కి అమ్మాయి గొంతు. (అందంగోంతుదని గమనించ ప్రార్ధన)
"హలో__" నేనూ అన్నాను. ర్తేల్వే ఎంక్వయిరీస్ లో ఎప్పడూ ఒ కర్ణకఠోరామయిన మొగగొంతు తెలుగులాంటి భాష మాట్లాడుతూం డేది. ఈ సారి ఆడగొంతు వినిపించేసరికి ఆశ్చర్యంగా వేసింది.
".....స....సంగతేమిటంటే...." అని తడబడుతూ చెప్పబోయే సరికి ఆ గొంతు ఠక్కున' అడ్డుపడిపోయింది.
"ఓ! సంగిత కావాలా? ఒక్క నిమిషం ఉండండి! ఆమె కూడా మీ ఫోన్ కోసమే ఎదురు చూస్తోంది-ఏయ్ సంగీతా -నీ డార్లింగ్ ఫోన్ లో ఉన్నాడు " అంటూ అరిచించా పిల్ల.
"నేను గాబరాపడి "హలో....హలో....మేడమ్...." అంటూ కొద్దిక్షణాలు అరిచాను గాని లాభం లేకపోయింది. ఈలోగా ఆ సంగిత అనే పిల్ల కాస్తా ఫోన్ లో కొచ్చేసింది.
హలో డియర్! ఏమిటింత ఆలస్యం? ఇప్పడా నేన్నీకు గుర్తు కొచ్చింది?"... అందామె నీఘ్టారంగా.
"చూడండి మేడమ్! నేను మిరనుకుంటున్న వ్యక్తినీ కాదు__ఇంతకుముందు ఫోన్ తీసుకున్న అమ్మాయి....."