Kalagnanam- 16

 

పోతులూరి వీరబ్రహ్మేంద్రస్వామి కాలజ్ఞానం - 16

Sri Potuluri Veerabrahmendra Swamy Kalagnanam- 16

 

ఒక సందర్భంలో బ్రహ్మంగారు, తన శిష్యుడు కక్కయ్యను ఉద్దేశించి, "నాకు ఎవ్వరి మీదా ఆగ్రహం కలగదు. కేవలం అజ్ఞానం మీద తప్ప! ఆ అజ్ఞానాన్ని తొలగించుకుని సత్యాన్ని తెలుసుకోవడం ద్వారా విజ్ఞానం అంకురిస్తుంది, విచక్షణ పెరుగుతుంది. ఇప్పుడు నేను నీ విషయంలో చేసిందే అదే. కాబట్టి ఇకపై నువ్వు వివేకవంతుడిలా ప్రవర్తించు. జరిగినదాని గురించి మరచిపో " అని జవాబిచ్చాడు.

“నా అజ్ఞానాన్ని తొలగించి, నాకు జ్ఞాన బోధ చేసినందుకు నేను మీకు కృతజ్ఞతలు తెలియజేస్తున్నాను. ఎప్పటికీ నేను మీకు శిష్యుడిగానే వుండిపోతాను. మీరు అంగీకరించండి ” అని ప్రార్థించాడు.

అందుకు ఒప్పుకున్నబ్రహ్మంగారు, కక్కయ్యను స్వీకరించి, అతనికి సంతృప్తిని కలిగించారు. ఆయన అక్కడి నుంచి బయలుదేరి కర్నూలు జిల్లాలోని కొన్ని పుణ్యక్షేత్రాలను సందర్శించి, నంద్యాలకు చేరుకున్నారు.

 

నంద్యాలలో విశ్వబ్రాహ్మణులలో సంపన్నులను 'పాంచాననం 'అని పిలిచేవారు. వీరు చాలా అహంకారంతో ప్రవర్తించేవారు. సహాయం కోరి వచ్చిన వారితోనూ, ఇతరులతోనూ, వయసులో పెద్దవారు అని కూడా చూడకుండా తలబిరుసుతనంతో కించపరుస్తూ మాట్లాడేవారు.

ఒకసారి బ్రహ్మంగారు ఆ ఊరికి వచ్చారు. ఆ ఊరిలోని కొందరు భక్తులు స్వామి వారికి భోజనాది వసతులు కల్పించారు. కానీ,పాంచాననం వారు మాత్రం తమకేమీ పట్టనట్టు వున్నారు.

ఇదంతా గమనించిన బ్రహ్మేంద్రస్వామి తానే వారి వద్దకు వెళ్లి "నాయనలారా నా తప్పేముంది? అతి పేదలమైన మేము క్షుద్భాదని ఓర్వలేక మా ఆకలి తీర్చగలరని మీ వద్దకు వచ్చాము. మాకు భోజన సదుపాయములు కల్పించి మా ఆకలి తీర్చగలవారు మీరొక్కరే అని భావిస్తున్నాను. అందువల్ల మీ దగ్గరికి వచ్చాం" అని పలికారు.

వారిలో ఒక వృద్ధుడు 'తినేందుకు ఎంత అన్నం అవసరం అవుతుందో చెప్పమని 'పరిహాస పూర్వకంగా అన్నాడు.

“మాకు ఎంత అవసరం అవుతుంది నాయనా?! ఏదో మా కడుపు నిండితే చాలు" అని బ్రహ్మంగారు జవాబిచ్చారు.

బ్రహ్మంగారిని ఏదో విధంగా అవమానపరచాలని అనుకున్నవారిలో ఒక వ్యక్తి "అబ్బే... మీరు మరీ అంత తక్కువ తింటే మాకు సంతృప్తి వుండదు స్వామిగారూ! మీరు మా అతిథి. మేం మీ కోసం పుట్టి బియ్యం వండి నైవేద్యం అందిస్తాం. మీరు ఏమీ మిగలకుండా తింటేనే మాకు ఆనందం కలుగుతుంది'' అని ఎగతాళిగా అన్నాడు.

“మీరు అంత అడిగినప్పుడు నేను కాదు అని ఎలా అనగలను నాయనా! అలాగే చేయండి ” అన్నారు బ్రహ్మంగారు.

ఆ విశ్వబ్రాహ్మణులు పుట్టి బియ్యం వండించారు. దానిని ఆరగించమని స్వామి వారిని, శిష్యులను భోజనానికి పిలిచారు.

వీరికి తగిన జవాబివ్వాల్సిందేనని నిశ్చయించుకున్న స్వామివారు తన శిష్యుడయిన సిద్ధయ్యను పిలిచి "ఈ అన్నం మొత్తం నువ్వొక్కడివే స్వీకరించి, మనకు అన్నం దానమిచ్చిన వారిని సంతుష్టులను చేయి" అని ఆజ్ఞాపించారు. తర్వాత ఆ అన్నపు రాశి నుంచి ఒక ముద్దను తీసుకుని పక్కకు నిలబడ్డాడు. గురుదేవుని ఆజ్ఞ ప్రకారం ఆ పుట్టి అన్నాన్ని కూడా వేగంగా ఆరగించేశాడు.

వెంటనే జీర్ణం చేసుకుని, తనకు మరింత అన్నం కావాలని సంజ్ఞ చేశాడు. దీన్ని చూసి నిర్ఘాంతపోయిన ఆ విశ్వబ్రాహ్మణులు బ్రహ్మంగారు కావాలని ఈ విధంగా చేశారని గ్రహించారు. వారి శక్తిని గ్రహించి, తమ అహంకారాన్ని, అజ్ఞానాన్నిక్షమించమని కోరారు.

బ్రహ్మంగారు చిరునవ్వు నవ్వి, తన చేతిలో వున్నఅన్నపు ముద్దను సిద్ధయ్యకు తినిపించాడు. అప్పటికి గానీ అతనికి కడుపు నిండలేదు. తర్వాత ఆ విశ్వ బ్రాహ్మణులు స్వామికి పూజలు చేసి, తమకు తత్వోపదేశం చేయమని అభ్యర్థించారు. బ్రహ్మంగారు వారందరికీ జ్ఞానోపదేశం చేశారు.

తర్వాత స్వామివారు అక్కడి నుంచి బయల్దేరి అహోబిలం చేరి అక్కడ వున్న శ్రీ లక్ష్మీనరసింహస్వామిని దర్శించుకున్నారు. అక్కడ నుంచీ మళ్ళీ బయలుదేరి కడపకు చేరారు. కడప నవాబుకు తమ రాక గురించి తెలిపారు.

వెంటనే నవాబు తన పరివారంతో సహా బ్రహ్మంగారి దగ్గరకు వెళ్లి , ఆయనకు సకల గౌరవ సత్కారాలు చేసి, తమతో పాటు తోడ్కొని వెళ్లాడు.

బ్రహ్మంగారి మహిమలు గురించి విన్ననవాబు, ఏదో విధంగా స్వామి వారి మహిమలను చూడాలని నిర్ణయించుకుని, స్వామి దగ్గరకు వచ్చి, మరుసటి రోజు కచేరీ ముందు వున్న మైదానంలో జరిగే సభకు రమ్మని ఆహ్వానించాడు. అప్పుడు వీరబ్రహ్మేంద్ర స్వామి చిరునవ్వుతో "నీ మనస్సులో వున్న కోరిక తెలిసింది.నువ్వు అనుకున్నదానిని నేను చేసి చూపించగలను'' అని చెప్పి పంపించారు.

తన మనస్సులో బ్రహ్మంగారి మహిమను పరీక్షించాలి అనుకున్నట్టు ఈయన ఎలా కనిపెట్టారో అర్థంకాక నవాబు విస్మయంలో మునిగిపోయాడు. తాను ఏర్పాటు చేస్తున్న సభ గురించి అందరికీ తెలిసేలా చాటింపు వేయించాడు నవాబు.

మరుసటి రోజు సాయంత్రం ప్రజలందరూ సభా స్థలం వద్దకు చేరుకున్నారు. వీర బ్రహ్మేంద్రస్వామి తన శిష్యులతో సభకు వచ్చి ఆశీనులయ్యారు. నవాబు లేచి నిలబడి "స్వామీ! నా వద్ద ఒక చూడి గుర్రం వుంది. అది ఆడ గుర్రాన్ని కంటుందో లేక మగ గుర్రాన్ని కంటుందో తెలియజేయండి" అని కోరాడు.

స్వామి చిరునవ్వుతో ఆ గుర్రాన్ని సభకు తీసుకురమ్మని కోరగా , నవాబు స్వామివారి ఎదుటకు గుర్రాన్ని తెప్పించాడు. స్వామి ఆ గుర్రాన్ని చూసి "దీని గర్భంలో నాలుగు తెలుపురంగు కాళ్ళు, నొసట చుక్క, పువ్వుల తోక కలిగిన మగ గుర్రం ఉంది. అలాంటి వింత గుర్రమే జన్మిస్తుంది" అని చెప్పారు.

ఆ మాట విన్న తర్వాత కూడా నవాబుకి వున్న సందేహం దూరం కాలేదు.