దత్తాత్రేయుని గురువులు – 2

 

దత్తాత్రేయుని గురువులు – 2

 

ఆధ్మాత్మిక తత్వాన్ని గ్రహించాలనుకునే జ్ఞానసాధకులకైనా, భక్తి యోగాన్ని అనుసరించే జీవులకైనా, సంసారంలోనే ఉంటూనే కర్మయోగంతో మోక్షాన్ని సాధించాలనుకునే ముముక్షువలకైనా... ఇహపర తృప్తిని అందించగల దైవం దత్తాత్రేయుడు. ఎటువంటి గురుబోధా లేకుండానే ప్రకృతిని పరిశీలించడంతోనే ఆయన సిద్ధగురువుగా అవతరించారంటారు. మరి ఆ గురువులలో ఎవరి నుంచి ఏం నేర్చుకున్నారంటే...

జింక- వేటగాళ్లు డప్పులను మోగిస్తూ చప్పుడు చేయగానే జింక భయంతో అటూ ఇటూ పరుగుదీస్తూ చివరికి ఉచ్చులో చిక్కుకుపోతుంది. భయం అనే లోపంతో అది తన స్వేచ్ఛను వదులుకుంటుంది.

చేప- ఎర కనిపించగానే ముందూ వెనుకా ఆలోచించకుండా దానికి చిక్కుకుపోతుంది. ఆశకి కనుక విచక్షణ తోడవకుంటే మానవుడి పరిస్థితి కూడా ఇలాగే ఉంటుంది.

గద్ద- ఆబగా ఆహారాన్ని నోట కరుచుకుంటుంది. కానీ దాని చుట్టూ ఉన్న పక్షులన్నీ వెంటపడటంతో చివరికి ఆ ఆహారాన్ని వదిలేసి పారిపోతుంది. అవసరానికి మించి సేకరించే సంపదలను కూడా ఇలాగే ఆపదలు వెన్నాడతాయి.

సాలీడు- భగవంతుడు తననుంచే సాలెగూడులాంటి విశ్వాన్ని సృష్టించి తిరిగి తనలోకే లీనం చేసుకుంటాడు. కానీ జీవి అలా కాదు, తాను సృష్టించుకున్న ఊహా ప్రపంచంలోనే తానే చిక్కుకుని విలవిల్లాడిపోతాడు.

సముద్రం- సముద్రంలోకి ఎంత నీరు చేరినా కూడా గుంభనంగానే ఉంటుంది. ఇంద్రియాల ద్వారా అనేక విషయ వాసనలకు లోనయ్యే మనిషి కూడా అంతే నిశ్చలంగా ఉండగలగాలి.

వేశ్య- సంపదల కోసం ప్రతి ఒక్కరూ తమ శరీరాన్నో, విశ్వాసాలనో, వ్యక్తిత్వాన్నో తాకట్టుపెడుతూనే ఉంటారు. కానీ చివరికి తాము చేసిన పనికి ప్రాయశ్చిత్తంతో... మనశ్శాంతికై పరుగులు తీస్తారు. తన జీవిత పరమార్ధం ఎక్కడుంతో అన్న వెతుకులాటను మొదలుపెడతారు.

కన్య- ఒక పేద యువతి తన ఇంటికి వచ్చిన అతిథుల కోసం వంట ప్రయత్నాన్ని మొదలుపెట్టింది. కానీ అందుకోసం అప్పటికప్పుడు పిండిని ఆడించి, రొట్టెలు చేయాల్సిన పరిస్థితి ఆమెది. తన దుస్థితి అతిథులకు తెలియకుండా ఉండటానికి ఆ యువత తన చేతికి ఉన్న గాజులను పగలకొట్టింది. ఒకే ఒక్క గాజుతో ఎలాంటి శబ్దమూ రాకుండా పనిని కొనసాగించింది. యోగి అనేవాడు చప్పుడు చేయకుండా అన పనిని చేసుకుపోతుండాలి.

లోహకారుడు- ఓ లోహకారుడు తన పనిలో ఎంత నిమగ్నమైపోయి ఉన్నాడంటే... అతని ఇంటి ముందర నుంచే వెళ్తున్న రాజుగారి ఊరేగింపుని కూడా అతను గమనించుకోలేదు. అలాంటి తదేక ధ్యానంతో ఆత్మసాక్షాత్కారాన్ని సైతం సాధించగలం.
పసివాడు- ప్రతిక్షణాన్నీ సంపూర్ణంగా స్వీకరించి, ఆస్వాదించగల నిర్వలత్వం.

శలభము- మంటని చూసీ చూడగానే మరో ఆలోచన లేకుండా దానివైపు ఆకర్షింపబడతాయి శలభాలు. చివరికి అదే మంటలో మాడిపోతాయి. అందుకనే ఇంద్రియాలు గ్రహించే విషయాన్ని యధాతథంగా తీసుకుండా... వానికి ప్రశ్నించి, విశ్లేషించే విచక్షణ కలిగి ఉండాలి.

కందిరీగ- ఒక చిన్న పురుగుగా గూడులోకి చేరుకుని... చివరికి కందిరీగలా మారి వెలుపలికి వస్తుంది. పరమాత్మ మీద మనసుని లగ్నం చేసి నిరంతరం అదే ధ్యాసలో నిలిచే భక్తుడు సైతం తను ఆరంభించిన స్థాయికి మించిన స్థితిని చేరుకోవడాన్ని గమనిస్తాడు.

సర్పం- పాము తన కుబుసాన్ని విడిచి ఎలాగైతే కొత్త చర్మాన్ని ధరిస్తుందో... మనలో అనవసరం అనుకున్న భావనలు, అహేతుకమైన విశ్వాసాలను వదిలించుకునే ధైర్యం కలిగి ఉండాలి. అప్పుడే కొత్త జీవితం సాధ్యమవుతుంది.
(నూతన సంవత్సర శుభాకాంక్షలతో)

 

- నిర్జర.