Home  
కవితలు

’అమ్మ’తనం అమ్మకానికి

’అమ్మ’తనం అమ్మకానికి               -కనకదుర్గ-   సృష్టికి మూలం స్త్రీ, ఒకపుడు ఇంటికే పరిమితమయిన స్త్రీ ఈనాడు చదువుల్లో అన్ని రంగాల్లోనూ స్త్రీ అంతరిక్షంలోకి అడుగు పెట్టింది ఈనాటి స్త్రీ ఎన్నో విజయాలను చవి చూసింది స్త్రీ కానీ ఇంకా.... బాలికలకు చదువుకోవాలని మంచి ఉద్యోగాలు చేయాలని కోరికలున్నా, పాచిపనులకు, ఇంట్లో తోబుట్టువులను చూసుకుంటూ, చిన్న వయసులోనే పెళ్ళి చేస్తే ఆడుకునే వయసులో తల్లవుతుంటే గర్భంలో పెరుగుతున్నది ఆడ శిశువని తెలిస్తే నిర్ధాక్షిణ్యంగా గర్భంలోనే శిశు హత్య చేసినా తల్లి మౌనంగా వుండాలి, వయసుకి మించిన భారాన్ని మోస్తూ, అనారోగ్యాల పాలవుతూ, బీదరికం బారినుండి బయట పడాలంటే శరీరంలో ఇతర భాగాలు అమ్ముకున్నట్టే తన గర్భకోశాన్నే అద్దెకిచ్చి అందులో పెరిగే బిడ్డతో మమకారం పెంచుకోకుండా, ’సర్రోగేట్ మామ్,’ పేరుతో మాతృత్వాన్ని పురుషుడు, వ్యాపారాత్మకంగా మార్చి అవహేళన చేస్తున్నా, పెళ్ళయ్యేవరకు భధ్రంగా దాచుకున్న శీలం, పరువు, మర్యాద అర్ధాలు అన్నీ తమ అవసరాలను బట్టి, మారిపోతున్నా, భర్తతోనే బిడ్డను కనాలి అనేవారు, కానీ డబ్భుకోసం తన గర్భాన్ని అద్దెకిచ్చి, తన కడుపులో పెరిగే బిడ్డ కాలితో తన్నినా, తిరుగుతున్నా సంతోషించకూడదు, అన్నీ భావాలను మర్చిపోవాలి,  తన రక్తం పంచుకుని నవ మాసాలు తనలో భాగం అయ్యి పెరిగిన శిశువుని తన చేతులతోనే బిడ్డలను కనలేని వారి చేతిలో పెట్టేసి భర్త డబ్బు తీసుకుని ఆనందపడ్తుంటే చనుబాలు గడ్డకట్టి నొప్పిపెట్టకుండా డాక్టర్ మందులిస్తే తీసుకొని, ఇంటికెళ్ళి తన పిల్లలను చూసుకుంటూ ఇంటిపనిలో పడిపోవాలి, మళ్ళీ కొన్ని నెలల తర్వాత ఇంకో భేరం వస్తే మళ్ళీ ఆ కడుపు కోతకు తయారు కావాలి, ఇది ఒక దేశంలోనే కాదు అన్నీ దేశాలకు పాకుతూ స్త్రీని ఒక వస్తువుగా చేసి చూపిస్తుంటే మౌనంగా చూస్తూ వుండిపోతున్నది నేటి స్త్రీ!  

జ్ఞాపకాల రెక్కల్ని

జ్ఞాపకాల రెక్కల్ని  తెంపేయాలనుకోకు నువ్వు స్వారీ చేస్తోంది వాటి మీదే. హయ్యమ్మ! ఎలాగైతేనేం అమెరికా వెళ్ళొచ్చాడు ప్రిస్టేజి నిలిచింది. పరిచయాల్తో జాగ్రత్త ! అపాత్రదానం కన్నా అపాత్ర ఆదరణ ప్రమాదం.   - రామకృష్ణారావు

విశ్వప్రేమికుడు

విశ్వప్రేమికుడు డా. రాధాశ్రీ ఎవరి తరము ఎవరి తరము విశ్వఖ్యాతి నార్జించిన భవ్యప్రేమ విశారదుని కీర్తించగ నెవరి తరము ప్రేమ మయము భువి సకలము ప్రభుని మయము ప్రతి శకలము అని నమ్మిన కవివరేన్యు ప్రతిభనెంచ నెవరి తరము హృదయమనెడి దర్పణంపు నైర్మల్యము వైశ్యాలము ననుసరించి ప్రతిఫలించు విశ్వవ్యాప్త రవి తేజము విశ్వ మనుజు భ్రాతృత్వము కరుణారసమూర్తిత్వము భగవత్ప్రేమ కవిత్వము అదియె రవీంద్రుని తత్వము అతడు దృష్టి సారించగ కాలయముని భ్రుకుటియైన శతదళముల పద్మమ్ముగ తృటిలోనే వికసించును అతడు సృశియించినంత అతి భీకర తమశీలలు కరిగి వెలుగు వెల్లువలై ప్రవహించును విశ్వమంత ప్రేమయనెడి పెన్నిధికై అభవుని పద సన్నిధికై వెదకి వెదకి అణువణువున దర్శించెను భావనుని చీకటి లోయల తేజ శిఖర శేఖరమును గాంచె ఆ శిఖరము నధిష్టించె రసపతాక ప్రతిష్టించె ఎండి బీడు వారి నట్టి ఎదలను పండించునట్టి రసవహిని గీతాంజలి అతడొసగిన భక్త్యంజలి ! విశ్వశాంతి కేతనమ్ము అతని శాంతి నికేతనమ్ము అతడు విమల భావుకుడు ! అతడు విశ్వ ప్రేమికుడు!!

చీకటి

 హైకూలు                                           - డా. ఎ. రవీంద్రబాబు చీకటి పహరా కాస్తుంది హృదయం కొవ్వొత్తి కదా...   అక్షరాలు నిద్రిస్తున్నాయి మనుషులు ఉషాగానాన్ని ఆలపించేదెప్పుడో....      ఎదురు చూపు ఎడారి వాన విచ్చిన మల్లెలు నువ్వూ నేను తలుపు తీస్తే లక్ష రేకులు విచ్చుకుంటాయి తలుపు మూస్తే లక్ష రేణువులు ఉద్యమిస్తాయి గడ్డిపూలు అగరొత్తుల వాసన     శిశిరానికి చివర కురుస్తున్న హిమం కలం కాంతికి పక్షిపాట తెలుసు పానుపు విరహం తెలుసు ఎరుపెక్కిన చిగురూ తెలుసు సరే.... పదా... నడుద్దాం... కాలానికి అటు ఇటు భార్యాభర్తల్లా...

బాల కేదారాలు

బాల కేదారాలు యవ్వనపు శోభలు సంసార సుఖములు సంతాన భాగ్యాలు కలుములు లేములు భాద్యతలు బంధాలు బాధలు వ్యధలు సౌధాలు సౌఖ్యాలు జీవుడుండే వరకే పావులన్నీ ఒకటే ఆడించు ఒకటే నా..... జాబిలమ్మ వి. బ్రహ్మానంద చారి

నిన్న మెట్టు అక్కడే

నిన్న మెట్టు అక్కడే, నేనే పై పైకి, నేడు నాతో బాటే మెట్టు ఎస్కలేటర్ ! ఏం చెయ్యాలా అని రోజంతా ఆలోచిస్తుంటాడు అందుకే ఆయన చాలా బిజీ ! ఎక్కడేక్కడివో ఎన్నెన్ని దినుసుల కలయికో భోజనం సహజీవనం ! - రామకృష్ణారావు  

వడి వడిగా సాగిపో

 వడి వడిగా సాగిపో - మనోహర బోగ   వడి వడిగాఅడుగులు వేసుకుంటూ సాగిపో  సాగిపో---- పురుష అహంకారపు ప్రపంచంలో నిన్ను నీవు నిలుపుకో---- కష్టాల గూడు నీకు తోడైన చెదరక బెదెరక సాగిపో.. నీ ఓర్పు ,సహనం,కష్టం శ్రీరామ రక్ష కాగ ఆ దైవమే నీకు తోడు రాడా ...? వాడి  అహంకారపు జ్వాలల్ని ఆర్పివేయడా, అనగదొక్కి నీ ముందు నిలపడా ...?|| బంగారు  తల్లిలా పెంచి కన్నవారు ఆ బంగారు  తల్లిని అయ్య చేతిలొ పెట్టి కాలానికి వదిలి వేస్తారు. కట్టుకున్న వాడు నిన్ను కర్మకి వదిలివేస్తే మిగిలేది పిల్లలు వారు దూరం ఐతే చివరకు నీకు నువ్వే మిగులుతావు! ఐన వడివడిగ అడుగులు వేసుకుంటూ సాగిపో.!!     

రామా

  కైక రాజ్యాన్నీ భరతుడు చెప్పుల్నీ రావణుడు సీతనూ రామా ! ఐ పిటీ యూ. పల్లెమీద ప్రేమగీతం ఒట్టి బడాయి పట్టుమని పదిరోజులుండలేడు. ఆకులు రాల్చి పూలనే మిగుల్చుకుంటుంది గూల్ మొహర్. కనువిందుకేనా ఈ త్యాగం. - వై.రామకృష్ణారావు

సముద్రం మధిస్తే

సముద్రం మధిస్తే చాలా వచ్చాయిట ! వలవేస్తే ఒక్క చేపా పడలేదు. తారలు కుమ్ములాడుకుని విరిగి పడుతున్నాయా ? మిణుగురులంటే అవే మరి! చదువూ, సంధ్యా నేర్పా ఆటాపాటా నేర్పా నవ్వు నేర్పడం మాత్రం నా వల్ల కాలే. రామకృష్ణారావు

సమాధి ఫలకాలపై కుడా

సమాధి ఫలకాలపై కుడా ప్రాసకోసం ప్రయాసపడే  వాడే చచ్చు కవి. గాలి గుండెలోకి చూశా ఆశ్యర్యం! సీతాకోక వర్ణాలు కోకిల గనాలు పాదులో పానకం పోస్తే వేప తీపౌతుందా? గదం పోస్తే ఉల్లి మల్లౌతుందా!   - డా.వై.రామకృష్ణారావు  

అక్షరం - నేను

అక్షరం - నేను - డా. ఎ. రవీంద్రబాబు      అక్షరం ముందు నేనెప్పుడూ           ఓడిపోతూనే ఉంటాను. అక్షరం వెలుగులో           కాలిపోతూనే ఉంటాను. అక్షరమే నేనై మరణానికి           దగ్గరవుతూ ఉంటాను.               అయినా... అక్షరాన్ని ప్రేమగా లాలిస్తాను. ఆలోచనల అన్నం పెట్టి భావాలతో బుజ్జగిస్తాను. స్నేహంగా నడిపించి ప్రవాహంలా పరిగెత్తిస్తాను. ఒడిలో పడుకోబెట్టుకుని లాలనగా స్పరిస్తాను. ఊహల దుస్తులు తొడిగి భ్రమల లోకాల్లో విహరింపజేస్తాను. వాస్తవంగా నేలపై ఆటలాడిస్తాను. చివరకు అక్షరాన్ని ఆప్యాయంగా అక్కున జేర్చుకుంటాను.                అయినా అక్షరం.... నాపై దాడిచేస్తుంది. నిస్సహాయుడిని చేసి నవ్వేస్తుంది. స్వైర విహారం చేస్తూ తెగ సంబరపడిపోతుంది దహించేస్తూ... దగాచేస్తూ... దాదాగిరి చేస్తూ... దర్జాగా బతికేస్తుంది. ఏ అర్థరాత్రో తటిల్లతా కౌగిలించుకుంటుంది. నగ్నంగా... నిర్భయంగా... భయంకరంగా... ఉక్కిరి బిక్కిర చేసి ఊపిరి తీయాలనుకుంటుంది. అప్పుడు నేను నిట్టూర్పులు విడుస్తూ... అర్థ నిమీలిత నేత్రాల కాంతులతో కాలి బూడిదై పోతాను. చివరకు నేనే అక్షరాన్నై... ఆవిష్కృతమవుతాను. అక్షరమే నేనై... ఆనంద తత్త్వాన్ని పొందుతాను. అలా... అలా... అలా... సంతోషంలో... నేను. నా... అక్షరం.                అందుకే... అక్షరం ముందు మళ్లీ మళ్లీ ఓడిపోవాలనుకుంటాను ఆ ఆకృతిలో లీనమై కరిపోవాలనుకుంటాను. ఆ రస రమ్య లోకాల్లో రాలిపోవాలనుకుంటాను. అసలు... అక్షరమంటే...! అక్షరమంటే...!! క్షరమంటే...!!! రమంటే...!!! మంటే...!!!! టే...!!!! ?                                  

పండ్ల భారంతో

పండ్ల భారంతో కొమ్మలు వంగుతున్నాయి చేట్టుతల్లికి మొక్కేందుకేనేమో ! ఆ వాడ ఊపిరి కోల్పోయింది ఔను చెట్లు విరిగి మేడలు మొలిచాయిగా! నాల్గు తలల  యోచన ఏకోన్ముఖంగా ఉంటుందా అందుకే సృష్టి అద్వానంగా... డా. వై. రామకృష్ణారావు  

పల్లవీ ఉంది

పల్లవీ ఉంది చరణాలూ ఉన్నాయి పాట ఒక స్థావర జంగమ ప్రాణి. తొడిమెకు కొమ్మతో వైరమెందుకు ? ఆకులు రాల్తాయి జాగ్రత్త. దిండు మీద నూనె మరకలు కలగలసిన కలల చిత్రమా !   - డా.వై.రామకృష్ణారావు  

అరిటాకు, ముల్లు

అరిటాకు, ముల్లు సామెత నాకెందుకు ? ఆకులో భోజనం పెట్టు అది చాలు. చలికి మాటలూ గడ్డకట్టినై వేసవి వస్తేనే కరిగి వినిపిస్తాయా ? రవి చీకటి  మురికిని ఉతికేస్తే విశ్వావరణ వస్త్రం పారదర్శకం. డా. వై .రామకృష్ణారావు

హెచ్చరిక

హెచ్చరిక - డా. సి భావనీదేవి   అది యాసిడో,కత్తో ఏదైనా ' ప్రేమ, అని భ్రమించకు చెల్లి లైలా మజ్నూప్రేమ దేవదాస్ పారుల త్యాగం శ్రీలక్ష్మి,మీనాకుమారి హింస బలి ఎవరైనా ' ప్రేమ  అంటే దిక్కరించాల్సిందే ఏ గుండెలో ఏ మారణాయుధముందో నిలువునా స్కానింగ్ చేయాల్సిందే ఆడపిల్లై పుట్టినందుకు వడ్లగింజ నుంచి పసుపుతాడు దాకా చావు ద్వారమేదో ఎలా తెలుస్తుంది! అందం,చదువు,ఉద్యోగం పాతమాట ఇప్పుడు 'అమ్మాయి' అయితే మాత్రం ప్రేమికుడొస్తున్నాడంటే అందనంత దూరానికి పారిపోవల్సిందే విదేశంలో కూడా మృత్యు నీడల్లాంటి కసాయి ప్రేమికుడికోసం కత్తి పడతారో డాలు సిద్దం చేసుకుంటారో మరి అమ్మాయిలు జాగ్రత్త ప్రేమికుడొస్తున్నాడు తస్మాత్ జాగ్రత్త!    

నీ చూపు మాపైన ప్రసరించు సాయీ

నీ చూపు మాపైన ప్రసరించు సాయీ - డాక్టర్. రాధాశ్రీ   నీ చూపు మాపైన ప్రసరించు సాయీ! నీ రూపు మదినిల్పి నడిపించు సాయీ !! మహారాష్ట్ర రాజ్యాన ఆషిరిడినగరాన మేటిగా కొలువైన ఓ సాయిబాబా కోటను కోట్లాది నిజభక్త వర్యుల మదిలోన నెలవైన మా సాయి దేవా! కోరగనే కోరికల తీర్చేటి స్వామీ కోరకనె భాదలను తొలగించు స్వామీ నీ చరణ సుమయుగము చూపించరాదా నీ కరుణలో ఒలలాడించరాదా ! పాపాల కుపాల పడియున్న ప్రజలకు చేయూత నందించి రక్షించు సాయీ కలుషాత్ములను కూడా కరుణాత్ములను చేసి లోకాన శోకాన్ని పోకార్చు సాయీ !!  

నా ప్రాణ దేవతవె

నా ప్రాణ దేవతవె నా కలల రాణివే నా జన్మ తరియింప అరుదెంచినావే నింగి సుక్కలు నేల నిలిచి నందాక సూర్య చంద్రులు గతులు తప్ప నందాక నిలిచేను నా మదిని నీ దివ్య రూపమ్ము సాగనంపగ లేనె నా ..... జాబిలమ్మ - వి. బ్రహ్మానంద చారి

లోపలి నది

లోపలి నది   - డా .సి.భవానీదేవి ఇంకా ఎంతదూరం పారిపోగలం ? చుట్టూ సమూహాలే నా అన్నవారి కోసం వెతుకులాట చుట్టూ సముద్రాలే! దాహానికి చుక్క నీటికోసం వెంపర్లాట లోపల్నించి మింగేస్తున్న ఏకాకితనానికి జీవితాన్నిపణంగాపెట్టాలా! ఆరాటాల వెల్లువలో కోల్పోతున్న సహజాతాల మాటేంటి ? ఒంటరితనం తప్ప ఎవరు నీవారు ? ఈ చీకటి దుఃఖాల సుడులమధ్య నిబ్బరాన్ని ఇంకెంతకాలం నటిస్తావ్ ? లోపలి నదుల్ని బయటకి ప్రవహించనీయక పోతే నిన్నే నిలువునా ముంచేయవూ! నలుగురు కాకపోయినా ఒక్కరినైనా మిగుల్చుకోవాలి కదా! అది మాత్రం డబ్బు సంపాదించినట్లు కాదు అసలు నీకేం కావాలో తెల్సా ? పరుగు ఆపి క్షణం ఆలోచించు లోపలి ప్రవాహం ఇంకే లోపు!    

డైరీ

  డైరీ   - రమా   అక్షర నక్షత్రాలను కూర్చుకున్న జ్ఞాపకాల కూడలి మనసు మర్మాలని మౌనంగా భరించే ఓ మౌనిక గతకాలపు సృతులన్నిటిని పదిల పరిచే చెదిరిపోయిన అనుబంధాల కన్నీటి కావ్యాల, చిరునవ్వు గీతాల మౌనసాక్షి ఒకొక్క పేజీ ఓ కళాఖండం మనసు అంచుల్ని అందించే దృశ్య కావ్యం ఎప్పుడైనా,ఎక్కడైనా పేజీ తిరగేస్తే హృదయ కవటాలని అతి సున్నితంగా తాకే ఓ చిరు తెమ్మెర నీలోని భావాన్నిటి భావ కావ్యం నీకున్న ప్రేమ బంధం వీడని, వీడలేని మిత్రం అయినా దాని హృది విశాలం నీకలం పోటుకై నిరీక్షించే నీ డైరీ రాయని ఓ అద్భుత కావ్యం

కావాలి

కావాలి - డా. రాధాశ్రీ ధీరులు కావాలి...ధర్మవీరులు కావాలి దేశమాత కన్నీరు తుడిచే ఉదాత్త హృదయులు కావాలి నూత్న వినూత్న విచిత్ర రూపాలలో నికృష్టులు, భ్రష్టులు  అయిన అంభీరులు జయచంద్రులు మరలా మరలా ఉద్భవించి పచ్చని దేశాన్ని పాపపంకిలం చేస్తున్నారు అందుకే ప్రళయ కాలకాలుని మరపించే అరిభయంకరులు,ఆది శంకరులు పురుషోత్తమలు, పృధ్వీరాజులు కావాలి నేడు! కాని... మునుపటిలా ధర్మం పరాజయం పొందకూడదు ధర్మ చ్యుతి జరగకూడదు దుష్ట పద్మవ్యూహాలు భేదించి "జనని జన్మ భూమిశ్చ స్వర్గాదపి గరియసి " అన్న భావమే జీవంగా భావించే మహోన్నత మహిమాన్విత జీవులు కావాలి.