బటన్ నొక్కి"హలో" అన్నాడు.
"హలో...ఎవరు?...అప్పల్రాజేనా?" అవతలి కంఠం అడిగింది.
ఏంటీ?... సెల్ కి కూడా రాంగ్ నెంబర్లు వస్తాయా?...అని ఆశ్చర్యపోతూ "రాంగ్ నెంబర్" అని చెప్పేలోగానే వంటగదిలోంచి సత్యవతి రయ్యిన పరిగెత్తుకు వచ్చి "మా చెల్లెలేనా?..." అంటూ విశ్వనాధం చేతిలోని సెల్ ఫోన్ ని చటుక్కున లాక్కుని.
"ఏంటే.. ఎలా ఉన్నావ్?... నువ్వు పంపిన పేలమందు బాగానే పని చేసింది... ఇప్పుడుద్ నా తలలోని పేలు పోయాయి గానీ మీ బావగారి తలకి బాగా ఎక్కాయ్... హిహిహి...అంది.
"అక్కడ లైన్లో ఉన్నది ఎవడో గన్నాయ్... మీ చెల్లెలు కాదు!!" అని విశ్వనాధం ఆమె చేతిలోని సెల్ ఫోన్ ని లాక్కుని "రాంగ్ నెంబర్" అని ఫోన్ లో అరిచి డిస్కనెక్ట్ చేసేశాడు.
"రాంగ్ నెంబరైతే పోనీలే... నేనే మా చెల్లెలికి ఫోన్ చేస్తాను!"
"పేల గురించి మాట్లాడడానికా?... పళ్లు కొరుకుతూ అన్నాడు విశ్వనాధం.
"ఉహు... కాదు!... అమెరికా ఆర్ధికవ్యవస్థ గురించి మాట్లాడడానికి!..." అని విశ్వనధంకి జల్లకాయ్ కొట్టి అతని సెల్ ఫోన్ లాక్కుని బెంగుళూరులోని చెల్లెలికి ఫోన్ చేసి గంటన్నర మాట్లాడింది... తను ఫాలో అయ్యే సీరియల్స్ కధల గురించి విశ్లేషిస్తూ...
విశ్వనాధం గోడకేసి తల బాదుకుంటూనే ఉన్నాడు ఆ గంటన్నర సేపు.
ఫోన్ డిస్కనెక్ట్ చేసిన సత్యవతి విశ్వనాధం వంక చాలా ఆశ్చర్యంగా చూసింది.
"అదేంటీ... ఇందాక మీ తలకాయ్ పీచుతీసిన కొబ్బరికాయ సైజులో ఉంది... ఇప్పుడేమో ఏకంగా కొబ్బరి బొండం సైజులో ఉంది?" అని అడిగింది.
విశ్వనాధం రెండు చేతుల్తో తల పట్టుకుని బేర్ మన్నాడు.
ఆఫీసులో కూడా తోటి క్లర్కు సుబ్బారావ్ విశ్వనాధాన్ని రోజూ పీక్కు తినసాగాడు సెల్ ఫోన్ లో మాట్లాడడం కోసం.
మా యింటికి అర్జంటుగా మాట్లాడాలోయ్... బాస్ క్యాబిన్ లో కెళ్లి ఫోన్ చేస్కోడం కుదుర్డు కదా మరి?... అంటూ ఒకరోజు... మా అత్తగారికి ఒంట్లో బాలేదోయ్... ఎలా ఉందో కనుక్కోవాలి అని ఇంకోరోజూ... మా ఫ్రెండుకి విరోచనాలు అవుతున్నాయట!... పాపం తగ్గిందో లేదో కనుక్కోవాలి అని మరో రోజూ ... ఇలా ప్రతిరోజూ ఏదో కారణం చెప్పి విశ్వనాధం సెల్ ఫోన్ ని విరివిగా వాడడం మొదలుబెట్టాడు సుబ్బారావ్.
నెల తిరిగేసరికి విశ్వనాధం సెల్ ఫోన్ బిల్లు నాలుగువేలు వచ్చింది.
విశ్వనాధం బేర్ ర్... మన్నాడు.
ఇదిలా ఉంటే సెల్ ఫోన్ వల్ల డిస్టర్బెన్స్ కూడా బాగా ఎక్కువ పోయింది.
ఇది వరకు ఆఫీసు నుండి విశ్వనాధం ఇంటికొచ్చేదాకా అతనితో మాట్లాడడానికి సత్యవతికి వీలుండేది కాదు... ఇప్పుడు విశ్వనాధం దగ్గర సెల్ ఉండడం వల్ల ఆమె అతనికి చీటికీ మాటికీ పోన్ చెయ్యసాగింది."ఆఫీసులో కాఫీ తాగారా?... లంచ్ చేశారా?... సాయంత్రం వచ్చేప్పుడు కూరగాయలు తెస్తారా?..." అంటూ.
దానివల్ల లాండ్ ఫోన్ బిల్లు కూడా ఎక్కువ రాసాగింది.
అంతేకాదు... ఓసారి బాస్ తో మీటింగ్ లో ఉండగా సత్యవతి నాలుగైదు సార్లు విశ్వనాధంకి ఫోన్ చేసింది.
"నీ సెల్ ఫోన్ ఆఫ్ చేస్తావా లేకపోతే నిన్ను మారుమూల అడవుల్లోకి ట్రాన్స్ ఫర్ చెయ్యనా?" అని బాస్ రంకె వేశాడు.
ఓ ప్రక్క సత్యవతితో కూడా చీవాట్లు తినడం మొదలుపెట్టాడు. "ఏం?... సెల్ ఆఫ్ చేసి పెట్టారేం?... నాకేదైనా అర్జంట్ పని తగిల్తే ఎలా?... నాకు జరగరానిది జరిగితేకూడా అంతేనన్నమాట! మీ మొహం మండా..." అంటూ అతను సెల్ ఆఫ్ చేసినప్పుడల్లా సత్యవతి తిట్టేది.
ఓసారి సినిమా చూస్తున్నప్పుడు సెల్ మోగితే విశ్వనాధం తీసి మాట్లాడాడు..."బావగారూ... మీ పేలు తగ్గాయా?...." అంటూ అవతలినుండి మరదలి గొంతు!"
"ఈ..." అంటూ బాధగా అరిచాడు విశ్వనాధం.
వెంటనే వెనకలైనులోంచి నాలుగు చేతులు విశ్వనాధం బుర్రకాయ్ మీద ఠపా...ఠపామంటూ మొట్టాయ్.
"ఏం సార్... మేం సినిమా చూడొద్దా... మీ సెల్ ఆఫ్ చేస్తారా లేదా బయటికి విసిరెయ్యమా?..." అంటూ ఛడామడా తిట్టారు...
ఇలాంటి ఇబ్బందులు కూడా అతను సెల్ ఫోన్ వల్ల ఫేస్ చేశాడు.
రాను రానూ అతని ఫ్రెండ్స్ "అరే...ఏంటీ?... నీ సెల్ ఫోన్ కి కెమెరా లేదా?... ఛా... అదేంటీ... యాక్... సెల్ ఫోన్ కి కెమెరా లేకపోతే అది చాలా బీసీ నాటి సెల్ అయి ఉంటుంది!" అంటూ అతని సెల్ ఫోన్ గురించి చీప్ గా మాట్లాడడం మొదలుపెట్టారు.
వాళ్లందరి బాధ పడలేక కెమెరా ఉన్న సెల్ ఫోన్ ఎనిమిది వేలు పెట్టి కొన్నాడు.
కానీ... ఆ కెమెరాని అతను ఏనాడూ ఉపయోగించిన పాపాన పోలేదు... ఒకవేళ దాంతో ఫోటోలు తీసినా ఏం జాంబవంతుడిలానో... ఆ లంఖిణిలానో వస్తున్నాయ్ ఫోటోలు.
ఇంకొన్నాళ్లు గడిచాక అతని ఫ్రెండ్స్ అతని సెల్ ఫోన్ ని చూసి"ఛీ...యాక్" అన్నారు.
"మళ్లీ ఏం వచ్చింది... దీనికి కెమెరా ఉందిగా?" అన్నాడు విశ్వనాధం...
"కానీ...దీంట్లో ఎఫ్.యమ్. రేడియోలు రావుగా?... యాక్... థూ..." అన్నారు.
విశ్వనాధం భోరుమని ఏడ్చాడు.
* * *
