TeluguOne Services
Copyright © 2000 - , TeluguOne Sahityam - All rights reserved.
వలచి వచ్చిన వనిత
-వసుంధర
పార్ట్ - 6
"మీరెవరో నాకు తెలియదు_" అంది పార్వతి.
"అబద్ద మాడకు పార్వతీ-..."అన్నాను.
"ఆమె పేరు పార్వతి కాదు__" అన్నాడా యువకుడు.
"ఇంట్లోంచి పారిపోయిన వాళ్ళు పేరు మార్చుకోవడం అసహజం కాదు__"అన్నాను చలించకుండా.
"ఎవరండీ మీరు? అంత నమ్మకంగా మాట్లాడుతున్నారు__ఈమె మీ కేమవుతుంది?" అన్నాడా యువకుడు చిరాగ్గా.
"ఈమె నాస్నేహితుడి చెల్లెలు. ప్రస్తుతం ఈమె అన్న ఈమె గురించి అన్వేషణలో ఉన్నాడు." అన్నాను.
"మీరు నిజంగా పొరబడ్డారు. ఈమెపేరు శారద. మీరనుకుంటున్న పార్వతి ఈమె కావడం అసంభవం__" అన్నాడా యువకుడు.
"ఎందువల్ల?" అన్నాను అసహనంగా.
"ఎవరైనా పరాయివాడు మీ ఆవిణ్ణి పార్వతీ అని పిలిచినప్పుడు__ఆ పేరునిజమో, తప్పో మీకుతెలియదా?" అనడిగింది పార్వతి.
"అంటే__?"
"మే మిదరం భార్యాభార్తలం-" అన్నాడా యువకుడు.
ఆశ్చర్యపడ్డాను. నాకదంతా సంభవం అనిపించలేదు_ "ఎన్నాళ్ళయింది మీవివాహమై?" అనడిగాను.
"పదినెలలు_"
పార్వతిలో ఆ అపూర్వాను భవం జరిగి ఇంకా రెండునెలల పూర్తికాలేదు. అందుకే "రెండునెలలు క్రితం మీభార్య తన అన్నగారింటికి వెళ్ళడం సంభవించి ఉండాలి! "అన్నాను.
ఆ యువకుడు నావంక జాలిగాచూసి_"మీరు చూడ్డానికి పెద్ద మనిషిలా కనబడుతున్నారు. మీరనుకుంటున్న పార్వతి అన్న మీకు నిజంగా ప్రాణస్నేహితుడై ఉండాలి, నా భార్యకూ __ఆ పార్వతికీ పోలికలున్నాయేమో నాకు తెలియదు. ఈమె పార్వతి కాదనీ శారద అనీ మరోసారి చెబుతున్నాను. గత ఎనిమిది మాసాలుగా మేమిద్దరం ఒకరిని విడిచి ఒకరు ఉండడం జరగలేదు. దయఉంచి మీరు మమల్నింక వేధించవద్దు__"అన్నాడు.
"మీ స్నేహితుడి చెల్లెల ఫోటో ఒకటి ఉంటే ఇవ్వండి. అనుకోకుండా ఆమె మాకు తటస్ధ పడితే-మీకు సహాయ పడాతం-" అంది నేను పార్వతిగా భావిస్తుంటే కాదు శారదని అంటున్న ఆమె.
పార్వతికి నేను మగవాడు ఆడదానికి అనగలిగినంత దగ్గరా అయ్యాను. ఆమెను గుర్తించడంలో పొరపాటు చేయలేను. అప్పటికి ఊరుకున్నా ఈ విషయన్నింతటితో వదల దల్చుకోలేదు.
టిఫిన్ చేసి బయటకు వచ్చేక__హొటల్ లో ఒక క్డీనర్ కుర్రాడితో మాట్లాడాను వాడికి తరచుగానేను చిల్లర డబ్బులు బక్షీస్ గా ఇస్తుంటాను. ఆ జంట ఇంటి అడ్రస్ తెలుసుకో వలసిందిగా వాడిని కోరాము ప్రోప్రయిటర్ పర్మషన్ తీసుకు ఆ కర్రవాడు జంట వెంటపడ్డాడు.
మర్నాడుదయం హొటల్ కు వెళ్ళాను. "వాళ్ళు తిన్నగా సినిమాకు పోయారుసార్! నేనూ పోయానుమరి. రాత్రి పదిన్నరకు వాళ్ళు ఇల్లు చేరుకున్నారు__" అంటూ కుర్రాడు చిరునామా ఇచ్చాడు వాడికి పదిరూపాయలు ఇచ్చాను.
తలుపు తట్టాను కానీ కాస్త భయంగానే ఉంది. ఆమె నన్ను గురించి ఏమనుకుంటుందో, తనునిజంగా పార్వతి కాకపోతే భర్త లేని సమయంలో ఇంటికీ వచ్చినందుకు-ఏ విధంగా భావిస్తుందోనన్న జంకు నాలో ఉంది.
తలుపులు తెరుచుకున్నాయి. బహుశా తలస్నానం చేసిందేమో- జుట్టు విరబోసుకుని ఉందామె. సందేహం లేదు__ నేను పొరబడడంలేదు ఈమె పార్వతేనని అనిపించింది.
"మీరా." అందామె తడబడుతూ.
"గుర్తుపట్టారన్నమాట__ "అనినవ్వి__ "లోపలకు రావచ్చా! "అన్నాను.
"వారు ఇంట్లోలేరు_" అందామెజంకుతూ.
"తెలిసేవచ్చాను-" అంటూ ముందడుగు వేశాను.
"మీకేదైనా పని ఉంటే వారున్నప్పుడు రావచ్చు. సాయంత్రం అయిదు గంటలకు వారు తిరిగివస్తారు__" అందామె.
"అయితే సాయంత్రం అయిదుగంటలవరకూ అతను రాడన్నమాట"! అంటూ తలుపులువేశారు.
ఆమె బెదురుకళ్ళతో నావంక చూస్తూ __ "మీరే ఉద్దేశ్యంతో ఇక్కడకు వచ్చినా__నలుగురూ చెడు ఉద్దేశ్యంతో వచ్చినట్లే భావిస్తారు. నా కాపురంలో నిప్పులు పోయకండి-" అందామె.
నేను తడబడ్డాను. నిజ్మగా నేనొక అమాయకురాలిని బాధించడం లేదుకద_ అనిపించింది! అయినా నెమ్మదిగా__"పార్వతిని నేనుమరిచిపోలేదు. ఒకటికాదు రెండుకాదు__ పదహారురోజులు ఆమె నాదానిగా మసలింది. ఆమెతో గడిపిన ప్రతిక్షణం మధురం, అపూర్వం! ఆ పార్వతిని గుర్తుపట్టడంలో నేను పొరపడను. నువ్వుపార్వతివి. కాదనకు. అప్పుడు నీకు దూరంగాఉండడానికి ప్రయత్నిస్తే రెచ్చగొట్టిదగ్గరచేసుకున్నావు ఇప్పుడు దగ్గరకు రావడానికి ప్రయత్నిస్తూంటే అబద్దాలు చెప్పి__ పోమ్మంటున్నావు. నీ విచిత్ర ప్రవర్తనకు కారణం తెలియడంలేదు__" అన్నాను.
"మీ ప్రవర్తనే నాకు విచిత్రంగాఉంది. వివాహితురాలైన ఆడదాని వెంటపడి బాధించడం మీకు భావ్యంకాదు. మీరిలా వచ్చివెళ్ళినట్లు నా భర్త చూస్తే ఏమను కుంటారు"! అందామె ఇంచుమించు కళ్ళనీళ్ళ పర్యంతమై.
"నువ్వు గొప్పనటివి పార్వతీ__" అనుకున్నాను. అదే సమయంలో ఎవరో తలుపు తట్టాయు పార్వతి కంగారుపడింది "ఎవరో వచ్చారు__ నామీద దయఉంచి మీరుకాస్త ఆ పక్క గదిలోకి వెళ్ళగలరా" అంది.
"నేను దొంగనుకాదు. దాక్కోవలసిన అవసరంలేదు__" అన్నాను.
"కానీ మిమ్మల్ని దాచవలసిన అవసరం నాకుంది___ప్లీజ్__" అంటూ ఆమె నా చెయ్యిపట్టుకుని పక్కగదిలోకి లాక్కువెళ్ళి ఓ బీరువాపక్క నిలబెట్టి__" వచ్చినవాళ్ళు వెళ్ళే వరకూ__ ఇక్కణించి కదలవద్దు__" అని వెళ్ళిపోయింది.
ఆఖరికి ఏగతి పట్టింది నాకు!
వచ్చిన వ్యక్తి ఆడదని కంఠం చెబుతూనే ఉంది__ "ఎలా ఉందమ్మా కొత్తకాపురం?" ఆ అడకంఠం కంగుమని మ్రోగుతుంది.
పార్వతి మాట వినపడలేదు.
"చూడమ్మా__కొత్తగా వచ్చావు. ఈవీధిలో ఎవ్వరూ కలుపుగోరు మనుషులుకాదు. కొత్తగా ఎవరు వచ్చినా ఒకటి రెండురోజులు చూసి నేనే వచ్చి పలకరించి పోతూంటాను. ఏదైనా సాయంకావాల్సివస్తే అడగడానికి సందెహించకూ___" అందాకంఠం మళ్ళీ.
"అలాగేనండి___" పార్వతి కంఠం.
మరోపావుగంట మాట్లాడేక ఆ కంఠం వెళ్ళిపోయింది. తలుపులు వేసి పార్వతి నాదగ్గరకువచ్చింది. "చూశారా__నన్నె లాంటి ఇబ్బందిలో పెట్టారో ___ఆవీడ మీరు లోపలకు రావడం చూసే ఉంటుందని నా అనుమానం __"అంది పార్వతి.
"తప్పులేనిచోట భయంకూడా ఉండదు___" అన్నాను వెటకారంగా.
"అభయం ఆడదానికి తెలుస్తుంది. మగవాడికి అర్ధం కాదు__" అందామె.
"భయపడే ఆడదానికీ. భయపడని ఆడదానికీ తేడా__ మగవాడికి తెలుస్తుంది__" అంటూనేనామెను సమీపించి దగ్గరగా లాక్కున్నాను. ఒంటరితనం, పూర్వపు చనువు__నాకు ఆవేశాన్ని కలిగించగా నేను కాస్త ధైర్యం చేశాను. ఆమెమాట్లాడకుండా వణుకుతుంది. మరి భయమో ఏకారణం తెలియదు____ఆమె అరవలేదు కానీ గింజు కుంటోంది వీలైనంత మౌనంగా.
ఆమాత్రం చాలునాకు. ప్రస్తుతం శ్రీధరబాబు చెల్లెలు ఇక్కడెందుకున్నదీ అన్న వివరంమీద నాకు ఆసక్తి లేదు. ఆ అవకాశాన్ని వినియోగించుకోవడం మీదనే నా ఆసక్తి!
"ఒకప్పుడు నీ గురించి రెండువేలు ఖర్చుపెటాను. నాకు డబ్బు లెక్కలేదని గ్రహించే ఉంటావు. నీ భర్త అయిదు గంటల వరకూ రాడుకదా__ మనకుచాలా సమయం ఉంది___" అన్నాను.