ఓ యువతీ
యువకుల్లారా..!
కళ్ళు పొరలుకమ్మి మీరు
అంధులై...కామాంధులై...
సమాజానికి...చీడపురుగులై...
మానవత్వంలేని..మానవ మృగాలై...
డ్రగ్స్ కు బానిసలై...సంఘవ్యతిరేక శక్తులై...
మీ బంగారు భవిష్యత్తు కోసం
కమ్మని కలలెన్నో కంటూ
ఆర్జించిన ఆస్తులన్నీ ప్రేమతో
మీకే పంచిన మీ అమ్మానాన్నలను
ఆనాధాశ్రమాలలో...చేర్చకండి..!
వారి కళ్ళను కన్నీటి
సముద్రాలుగా.........మార్చకోండి..!
వారి గుండెల్లో గునపాలు గ్రుచ్చకండి..!
కని పెంచిన అమ్మానాన్నలే కనిపించే
దేవతలన్న నగ్నసత్యాన్ని...మరువకండి..!
అవసాన దశలో అమ్మానాన్నలను
"ముసలినక్కలని" మూలన పడుండని
అరవకండి..! "కుక్కలవలె" కరవకండి..!
మీరే కంటిపాపలన్న మీ అమ్మానాన్నలను
మీరు "మీ కన్నబిడ్డలకన్న మిన్నగా"
వారి కంట ఒక్క కన్నీటిచుక్కైనా
రాలకుండా చూసుకోవాలి...
కన్నుమూసి కాటికెళ్ళే వేళ...
వారు మీనుండి ఆశించేది
కాసింత శ్రద్ధ...
కడుపుకొక ముద్ద...
ప్రేమపూర్వక పలకరింత...
హృదయపూర్వక కౌగలింత...
అందుకే ఓ యువతా!
అమ్మ ఒడి.....నీకు బడి కావాలి...
నాన్న గుండె...నీకు గుడి కావాలి...



