పుట్టినప్పటి నుండి
కష్టాలు మాకు కాటికి దారి
చూపిస్తూనే ఉన్నాయి

పేదరికం మా పేగులను
పెనవేసుకుపోయింది

దహించే ఆకలిని
సహించడమెలాగో
మా పూరిగుడిశలో
మూలనున్న మాచల్లని నల్లని
నీటికుండకు తెలుసు

కష్టాలన్నీ కట్టకట్టుకొని
పిడుగుల్లా మీదపడుతున్నాయి
మా ఎముకల్ని పిండిచేస్తున్నాయి

ఎక్కడో నక్కలా మూలిగే మనసు
మాకు ధైర్యాన్ని దానం చేసింది

ప్రపంచమంతా ఎంతో వెలుగున్నా
మా జీవితాల్లోని చీకటిశవాన్ని
మోసుకుంటూ సూర్యుడు
పశ్చమదిక్కుకు పయనమైపోతున్నాడు

చింతల చితిమంటల్ని చిరునవ్వుతో
ఆర్పేసి ఒకే ఒక్క ఆశను ఆరనిజ్యోతిగా
అంతరంగాన వెలిగించాడు
ఆపద్బాంధవుడుగా అవతరించాడు

ఈ లోకాన ఏది ఉన్నా లేకున్నా
కనిపించని ఆ దైవమొక్కడు
మాకుతోడన్న ఆలోచనే
మాలాంటి అభాగ్యులకి ఆక్సిజన్...