ఒక్కొక్క నెంబర్ తిప్పుతూ ఆలోచిస్తోంది.
అవతల పక్క ఫోన్ మోగుతోంది. కానీ ఎవరూ తియ్యడం లేదు-
ఒక్క నిమిషం గడిచింది.
ఎవరో రిసీవర్ ఎత్తారు-
'హలో-అవినాష్ ఉన్నాడా-"
"ఎవరు మీరు మాట్లాడేది-"
"నా పేరు గౌతమి. ఆయన భార్యని-"
అవతల పక్క ఒక్కక్షణం మౌనం.
"మీరెవరు-" అడిగింది గౌతమి.
ఆ గొంతు జవాబు చెప్పలేదు.
ఆ గొంతు ఎవరిదో గౌతమి వెంటనే గుర్తు పట్టేసింది.
"మిస్టర్? అవినాష్-దెయ్యాన్నై వచ్చాననుకుంటున్నావా-మనిషిగానే తిరుపతి నుంచి వచ్చాను-ఆడపిల్లను నమ్మించడం ప్రేమించడం ఎంత కష్టమో-మోసం చేయడం కూడా అంత కష్టం-మోసం చేసి బతకడం కూడా అంతే కష్టం-
అవినాష్-నీకు ఒక్క విషయం మాత్రం చెప్తున్నాను-విను-నీ ప్రతి కదలికా నాకు తెలుస్తుంది-ఆ ప్రతి కదలికలోనూ నేను నీకు కనబడతానని గుర్తుంచుకో-" గౌతమిలో ఆవేశం, రోషం, కోపం, అసహ్యం ఉప్పెనలా ఉన్నా వాటిని సాధ్యమైనంత అణచుకుంటూ మాట్లాడుతోంది. ఇంకేదో చెప్పబోయింది.
కానీ-
అప్పటికే ఫోన్ రిసీవర్ని, క్రెడిల్ మీద పెట్టేసిన చప్పుడు విన్పించింది.
కానీ గౌతమి ఊరుకోలేదు. ఆ నెంబర్ కి డయల్ చేస్తూనే ఉంది. కానీ రిప్లయి రావడం లేదు.
అరగంట సేపు ఓర్పుగా డయల్ చేస్తూనే ఉంది.
అటుపక్క మరెవరూ ఫోన్ ఎత్తరని తెల్సి, కోపంతో, రిసీవర్ని పెట్టేసింది గౌతమి.
ఇంతకీ అటుపక్క ఉన్నది అవినాషా? కాదా?
12
ధన్ రాజ్ తో మాట్లాడివచ్చిన అవినాష్ కి 48 గంటలలోపే యాభైవేల రూపాయలు అందాయి.
-రూం ముందు కారాగితే, తలుపు తెరిచి చూశాడు అవినాష్, ఒక వ్యక్తి కారుదిగి, అవినాష్ దగ్గరగా వచ్చి "మీరేనా అవినాష్" అని అడిగి "సేఠ్ గారు మీకిదివ్వమన్నారు" అని చెప్పి తన చేతుల్లో ఉన్న సూట్ కేసును అవినాష్ చేతికిచ్చేసి వెళ్ళిపోయాడు.
గదిలోకెళ్ళి, గబగబా ఆ సూట్ కేసు విప్పాడు అవినాష్.
తళతళా మెరుస్తూ వందరూపాయల నోట్ల కట్టలు.
అవినాష్ కి చాలా ఆనందం వేసింది. ఆడపిల్లల్ని ప్రేమించడంలో ఇంత సుఖం ఉందని మొట్టమొదటిసారి డబ్బురూపంలో తెల్సినందుకు అతనికి చాలా ఆనందంగా ఉంది.
పచ్చని కాగితాల్ని ముద్దుపెట్టుకుంటూ... "రోష్ణి బంగారుబాతు... ఆ బాతుని తను వదలకూడదు..." అని నిర్ణయించుకున్నాడు అవినాష్.
కానీ అదే సమయంలో-
"మూడు నెలలు మాత్రమే... రోష్ణితో తను నటించాలని ధన్ రాజ్ ఎందుకన్నాడు. ఆ తర్వాత రోష్ణి మనసు మారిపోతుందా? లేక రోష్ణికి పెళ్ళి చేసేస్తాడా? రోష్ణి తనకు దూరంగా పంపించేస్తాడా?
ఈ మూడూ జరగడానికి అవకాశాలున్నాయి.
కానీ ఈ మూడూ జరగకుండా తను చూస్తాడు.
అందులో తానో మాస్టర్ ప్లాన్ వేస్తాడు.
అవినాష్ ఆలోచిస్తున్నాడు.
గదిలో సిగరెట్ల పొగ సుడులు సుడులుగా తిరుగుతోంది. ఆ పొగ మేఘాల్లో కొత్త కొత్త కరెన్సీ నోట్లు తిరుగుతున్నాయి. ఆ కరెన్సీ నోట్ల మీద రోష్ణి కూర్చుంది.
రోష్ణి... రోష్ణి... రోష్ణి...
రోష్ణి తనకు దక్కాలంటే... ఒకటే మార్గం... ధన్ రాజ్ తన కాళ్ళమీద పడాలంటే... అదొక్కటే మార్గం...
అవును...
రోష్ణి గర్భవతి కావాలి.
రోష్ణి తనవల్ల గర్భవతి కావాలి. ఆ విషయం ధన్ రాజ్ కి తెలియాలి. ఆ ఆలోచన రాగానే అవినాష్ నిలువెల్లా పులకించిపోయాడు. బ్రహ్మాండమైన పథకం, తన మెదడులో మెదిలినందుకు తన మెదడుని అభినందించుకున్నాడు. తన తెలివితేటలు తక్కువ కావని నిర్ణయించుకున్నాడు.
కానీ-
రోష్ణిని మామూలు మాటలతో మచ్చిక చేసుకోవడం కష్టం... పసికట్టేస్తుంది. రోష్ణికి ఎక్కడా అనుమానం రాకుండా ప్రయత్నించాలి-చేతిలోని సిగరెట్ ను యాష్ ట్రేలోకి కుక్కి, స్నానానికి లేచాడు అవినాష్.
పావుగంట గడిచింది.
బాత్ రూంలోంచి బయటికొచ్చి, సూట్ కేసులోంచి ఖరీదైన బట్టలు తీసుకుని-వేసుకుని-
నిలువుటద్దంలో తనని తాను చూసుకుని మురిసిపోయి-ధన్ రాజ్ పంపిన యాభైవేలలో ఓ పదివేలని జేబులో కుక్కుకుని-
ఆ గదిలోంచి బయటికొస్తున్న సమయంలో-
అప్పుడే రూం ముందు మారుతీ కారు ఆగింది.
ఆ కారులో కిలకిల నవ్వులతో రోష్ణి.
గబగబా కారుదిగి-
"నిన్న నాతో చెప్పకుండా వచ్చేశావేం..." బుంగమూతి పెడుతూ అడిగింది రోష్ణి.
"నువ్వు లోనెక్కడో ఉన్నావ్ కదా-డిస్ట్రబ్ చెయ్యడం ఎందుకని-" చెప్పాడు అవినాష్.
"ఎర్లీ మార్నింగ్ నేను లేచేసరికి... డాడీ... హైదరాబాద్ ప్లెయిట్ కి వెళ్ళిపోయారు. అందుకే నిన్నడగడానికొచ్చాను- డాడీ- ఏమన్నారు..."
అవినాష్ కళ్ళవేపు సూటిగా చూస్తూ అడిగింది రోష్ణి.
"ఏమంటారు... ఓ.కె- అన్నారు-" చెప్పాడు అవినాష్.
"నేనమ్మను... ఉత్తినే ఓ.కె. అనరు... ఏవో ఒకటో అరో చెత్త కండిషన్లు పెడతారే..." తనకు తెల్సిన తండ్రి గురించి అంది రోష్ణి.