శుభమా! సుఖమా!
శ్రేయశ్చ ప్రేయశ్చ మనుష్యమేత
తౌ సంపరిత్య వివినక్తి ధీరః
శ్రేయోహి ధీరో అభిప్రేయసో వృణీతే
ప్రేయోమందో యోగక్షేమాత్ వృణీతే (కఠోపనిషత్తు)
జీవితానికి ఉపయోగపడేవి (శ్రేయస్సు), మనస్సుకి నప్పేవి (ప్రియము/ ప్రేయస్సు) రెండూ మనిషిని సమీపిస్తాయి. మూర్ఖుడు అప్పటికప్పుడు సుఖాన్నీ, లాభాన్నీ అందించే ప్రియమైనవాటిని ఎన్నుకొంటాడు. కానీ ధీరుడు అలా కాదు! ఏదైతే శుభకరమో, అవసరమో... అలాంటి శ్రేయస్సుని కలిగించేవాటిని ఎంచుకొంటాడు.
..Nirjara